Ապարանցի Պավլիկ անունով մի հայտնի ազատամարտիկ կա, ով մոտ երկու տարի առաջ միտք ասաց, որը իմ ուղեղից դուրս չի գալիս:
«Երանի եմ տալիս այն տղերքին, որոնք նահատակվեցին երազանքը սրտներում ու չտեսան հետագան: Էն ժամանակ մենք մարդ էինք, էն ժամանակ մեզ բանի տեղ դնող կար, ոչ թե հիմիկվա նման»,-ասաց Պավելը:
Նարմա՞լ է, որ պետության գոյությունը նկատում ենք միայն
(
Read more... )