Паветра такое празрыстае, што чуваць, як ходзяць электрычкі.
Моцны вецер, але неба сізае, і адчуваецца вясна.
Напішу магістарскую - і пайду куплю сабе Фрацуазу Саган у кнігарні на Пушкінскай. Гэта цяпер наша кнігарня :) Да яе 20 хвілін маршруткай.

пакуль не была ў жж - усё змянілася тут. у маім жыцці цяпер інтэнцыі (!!) да напісання сюды ўзнікаюць толькі па адзіночэству ( Read more... )

Рада, што я тут, а не там.

Завтра день народження баби Полі. Їй буде 98 років.

Я ўчора схадзіла на магілу да бабулінага брата Васі. Ён загнуў ад аскепка бомбы, скінутай з нямецкага самалёта ў першую ці другую бамбёжку Мінска ў 1941-м. Яму было 16, у момант нападу ён пасвіў кароў за крапоткінскімі агародамі, на пярэспінскіх лугах, што размяшчаліся дзе цяпер лужайка і дамы на рагу вуліц Машэрава (Варвашэні), Даўмана і Чарвякова ( Read more... )

Дзіўлюся, наколькі гэты верш пра рознае. Сітуацыі як цяпер адкрываюць і паэзію па-новаму.
*
До Эйфелевой - рукою
Подать! Подавай и лезь.
Но каждый из нас - такое
Зрел, зрит, говорю, и днесь,

Что скушным и некрасивым
Нам кажется <ваш> Париж.
«Россия моя, Россия,
Зачем так ярко горишь?»

Июнь 1931

Любімыя мае родныя глыбокія вочы. Як жа я іх люблю-люблю ( Read more... )

Все мне мерещится поле с гречихою ( Read more... )

Тарас (9 гадоў) і тата (47 гадоў) ужо паўтары гадзіны выбіраюць верш Якуба Коласа для вучэння (задалі па пазакласным чытанні ( Read more... )

я заўсёды любіла людзей больш за ўсё на свеце.
а цяпер мне страшна і гідка, і так цяжка любіцца.
ніякай радасці ад такой вясны.