Как-то я вспомнил, что у меня есть твитер, но завел я его очень давно, поэтому давно уже забыл пароль от него, а тем более от ящика, к которому он был привязан, поэтому я решил завести себе еще один твитер, где уже успел добавить в друзья Тома Уэйтса с Дэвидом Линчем, а также написать глупый и бессмысленный пост. Leave a comment

Когда-то я делал открытки для буржуйского сайта открыток и нарисовал им вот такую пасхальную открытку, её, естественно, не приняли, сейчас я даже понимаю почему.


( Read more... )

сон 562...праз пандэмію цягнік-паліклініка ішоў без прыпынкаў ужо трэція суткі. Я сядзеў у вялікай чарзе да анколага, што цягнулася праз увесь вагон, бо аб'еўся радыеактыўнага пенапласту, калі цягнік стаяў апошні раз. Я ведаў, што гэтага рабіць ня трэба, але ен так прыгожа свяціўся, што проста не здолеў утрымацца. Мне было надзвычай хрэнова і ( Read more... )

Неяк днямі хадзіў у кнігарню і набыў сабе кніжку "магчымасць выспы" Мішэля Уэльбека, прыйшоў дамоў стаў чытаць. Чытаю, чытаю, чытаю, дайшоў да 69 старонкі, а потыб бац і адразу 309, я пачаў чытаць далей, але нешта ня вельмі складна атрымоўвалася, я пагартаў кніжку, знайшоў 103 старонку, знову пачаў чытаць, атрымоўвалася ўжо больш складна, але я ўсе ( Read more... )

Аднойчы дзед Мікалай вырашыў адпусьціць бараду. Усё, барада, ты ўжо зусім дарослая, цяпер ты вольная, можаш рабіць што хочаш, ідзі куды хочаш, я больш табе не гаспадар. Барада паглядзела на дзеда, сумна ўсьміхнулася, надзела капялюш, паправіла акуляры, узяла парасон, хацела была абняць свайго былога ўладара на разьвітаньне, але той спыніў яе. ( Read more... )

Учора з сябрамі ігралі ў покер картамі таро. я сабраў фул-хаус, а сення яны ўсе памерлі.

Аднойчы ўнутраны голас сказаў мне, Андрэй, кідай працу, бяры ўсе свае грошы, язджай ў Лас-Вегас. Ды, пайшоў ты, адказаў я унутранаму голасу. Добра, сказаў унутраны голас, мы яшчэ паглядзім, хто каго. На наступны дзень голас знову прыйшоў да мяне і сказаў, Андрэй, кідай працу, бяры ўсе свае грошы, язджай ў Лас-Вегас. Супакойся, кажу я, у мяне сын, ( Read more... )

Вось тут капаўся ва ўласных архівах і адшукаў вось такі забаўны тэкст, які я некалі дасылаў на нейкі літаратурны конкурс, дзе трэба было напісаць апавяданне на тэму "тело жмет". Вядома, у конкурсе я нічога не выйграў, тэкст мой залажалі, сказалі, што я тупой і жарты ў мяне тупыя, але ж тут у маленькай й утульнай жэжэшачцы мне ніхто такога ня скажа ( Read more... )

( Read more... )

На першым узі Марыі сказалі, што ў яе будзе ровар. Як ровар, здзівалася яна. Ну вось, самі паглядзіце, раздражнена вымавіў лекар і павярнуў манітор да жаншчыны. Нешта нявельмі на ровар падобна, недаверліва сказала Марыя, углядаючыся ў экран. Ну паглядзіце, вось рама, вось тут пачынаюць расці колы, вось зародак руля, вось маленькія фары, карацей, ( Read more... )