Сяджу на стале ў пакоі, часова прыстасаваным пад грымёрку, нікога не кранаю, чиню примус. Лёша Палаўчэня нешта шукае ў рэчах. Раптам дзьверы адчыняюцца, і ў пакой заскоквае мужчына ў чорным, вочы яго бегаюць. Ён з размаху шваркае чэла, што трапіўся яму на шляху, аб сьцену, крычыць “ЛИЦОМ К СТЕНЕ! ВСЕ ЛИЦОМ К СТЕНЕ!”, потым выхоплівае з барсэткі ( Read more... )

жыць страшна. штораз выбівае з каляіны.
ведаеш, што лепей ня будзе - будзе толькі горш.
але трэба ісьці. і верыць трэба.
ай. дрэнна цямлю.

ідыётка

хуй я а не паэт

зьезьдзіла на прыроду. пачула першую зязюлю - без грашынкі ў кішэні. пабачыла першага бусла - адзін корпаўся ў гнязьдзе..

ндзя. зыходзячы з аналізу народных прымет - буду я ў гэтым годзе сядзець дома, адна і без бабла))))

сёньняшняя фрэндстужка - суцэльная жэсьць

"Смертники по воле ГАИ" - гэта вам ужо ня трыста папугайчыкаў

П'яны зьбівае дзяўчыну на прыпынку, а людзі не рэагуюцьсамае тупое - чытаеш, адчуваеш жах, агіду - але ня бачыш нічога дзіўнага, нечаканага. гэта - нашыя з вамі рэаліі, нашае жыцьцё, нашыя людзі з рукамі, нагамі і галавой, як і ў нас ( Read more... )

Мляць. Сама фігова нават ня тое, што я праіпала ў Магілёве :) тэлефон з трымаста нумарамі, шэраг зь якіх "эксклюзыўныя", то бок можна лічыць, згублены кантакт з чалавекам, і ста ўлюбёнымі смскамі ў архівах. Сама фігова, што пасьля ўсяго гэтага трэба з апупенным адпаведным настроем ісьці на любімую працу, дзе вынуць і накруцяць усе нэрвы...
Во.

а ведаеце, калі шчыра...
трэба класьціся спаць ісьці. а я баюся.
бо штоноч мне сьняцца кашмары. я прачынаюся - і мне так страшна...
калі я хачу крыху паспаць удзень - мне ізноў сьняцца жахі.
апошнія пару дзён я бачу кашмары наяве.
гэт усё? песец, клініка?

Сонечная восьньская ммм... раніца. Прачынаюся, расплюшчваю вочы, а ў вакне над галавой - кавалак сіняга-сіняга неба. Залатыя промні зазіраюць у вакно, настрой узьлятае і зашкальвае... Пачынаю прыўзьнімацца - перад вачыма паступова паўстаюць залацістае лісьце дрэў, вокны інтэрната насупраць і.... яшчэ адны вокны. Нашмат бліжэй. У дробненькія краткі ( Read more... )

Кветачка Raman у маёй асьцы надоўга пачырванела.
Цiхая грусьць...