Նոր Մանաշիդը գյուղ է Քարվաճառի/Շահումյանի շրջանում ծովի մակարդակից 1600-1800 մ բարձրության վրա: Գյուղն անվանակոչվել է Շահումյանի շրջանի բռնակալված Մանասաշէն (>Մանա[ս]շէն>Մանաշ>Մանաշիդ) գյուղի անունով: Գյուղի տեղում գտնվել է Կոտրած Եղցի (թրք. "Սնըխքիլիսը") բնակավայրը: Համայնքը հիմնադրվել է 2001-ին: Ներկայումս այդտեղ բնակվում է 95-100 հոգի: Արագ աճող ( Read more... )

( Read more... )

Սեպտեմբերի 16-ին armtheatre ու ես  Քարվաճառից ուղեւորվեցինք քաղաքից մոտ 12 կմ հարավ-արևմուտք գտնվող ջերմուկները (գեյզեր), առավել հայտնի որպէս Տաք ջուր: Դրանց ջուրը ծնվում է նույն ակունքից, ինչ Վայոց ձորի Ջերմուկի ջուրը:

Ճանապարհ էինք ընկել առավոտյան վեցն անց, որպէսզի ութի կողմերը հասնենք տեղ: Եղանակը շատ լավն էր, բնությունն էլ՝ չասեմ: Միակ բանը, որ ( Read more... )

Ինչպէս հիշում եք՝ ես աշխատում եմ Քարվաճառի Վիլյամ Սարոյանի անվան դպրոցում: Քանի որ այսօր նշվում է Ուսուցչի օրը, որոշեցի ձեզ ցույց տալ իմ դասասենյակը:
( Համեցեք )

Սեպտեմբերի 2-ին Քարվաճառից ուղեւորվեցինք Արցախի ամենաբարձրադիր բնակելի գյուղ՝ Ծար (ծ.մ միջինը 2100 մ բարձրության վրա): Միջնադարում Ծարը եղել է Ծաւդեից իշխանության երկու կենտրոններից մեկը (Ծաւդեքի (Սոդք) հետ): Իր անառիկության շնորհիվ բնակավայրը երբևէ նվաճված չի եղել... Սակայն ուշ միջնադարում հայերն իրենք լքեցին այս տարածքը, որը շնորհիվ իր զմրուխտյա ( Read more... )

Ինչպէս խոստացել էի՝ Քարվաճառի հետ կապված մի բարի և շատ կարևոր լուր...

Մեծ ուրախությամբ հայտնում եմ բոլորիդ, որ այսօր ես առաջին անգամ դաս անցկացրի Քարվաճառի դպրոցում:

Երկար քաշքշուկից հետո, սեպտեմբերի մեկից ես աշխատանքի ընդունվեցի Քարվաճառի դպրոցում: Այդտեղ ես դասավանդելու եմ պատմություն և հասարակագիտություն:


( Read more... )

Ամսի 9-ի վաղ առավոտյան մեկնեցինք Վարդենիս, որտեղից պիտի ուղեւորվեինք Քարվաճառ: Քարվաճառ գնացող միակ ՈւԱԶ-իկն արդեն բեռնված էր և ստիպված եղանք վարձել այլ "Բուխանկա": Ընդամենը 1-2 րոպեում այն բեռնվեց (մարդիկ շատ էին) և շարժվեցինք: Արդեն ժամանակն է երթուղին սպասարկող գոնե մեկ ավտոբուսի շահագործման համար (հատկապէս վերադարձի ճանապարհն ապացուցեց դա):

( Read more... )

Քարվաճառ, ընդամենը 3 վանկ: Ոմանց այն ոչինչ չի ասում, ոմանց համար այն մի կյանք է: Ինձ համար այն Դրախտն էր...
Այդ անունն առաջին անգամ լսել եմ մի քանի տարի առաջ, երևի 16 տարեկան էի: Այն ժամանակ նույնիսկ չգիտեի, թե որտեղ է այն գտնվում: Անկեղծ ասած` ինձ այդ անունը շատ դուր եկավ, դրա մեջ ինչ որ առեղծվածային բան կար, ինչ որ ձգող բան...

Ես որոշել էի, որ պիտի ( Read more... )