Վեր թռա պատուհանի տակից անցնող մեքենայից հնչող երգից... Էէէէ. չգիտեմ դու ինչ, բայց ես  երեկ ձուկ ուտելուց մտածում էի` կատուս. բա հիմա էս կեսն ու ոսկորն ում տամ՞՞՞
-Խոչու զնած, զնած, զնա..., - շարունակվեց ու հեռացավ երգային մորմոքը:
-Թե չէ` ես` չէ,-մտածեցի, - կատուս ուր է, չեկավ.... թե՞ եկավ, դուռը բացող չկար... թե՞ մարդ տարավ... թե՞ մեքենա... թե՞ ( Read more... )

( Read more... )

Կատվիս վերադարձրին: Հին տերը տարել էր: Խնդրել էինք, որ տանի. մազ-բան-հոտ,-տնեցիք... Խնդրեց` հետ բերելուց ասաց` զգույշ, վնաս կտա, կճանկռի...  Վեց օր ոչինչ չէր կերել, բոլորին ֆշշացրել էր, վախեցրել, անընդհատ մլավել-լացել էր ու ...   Եկավ: Նիհարած, այնքան էլ ապահով ու փառահեռ չի երևում հիմա, բայց`   ՀՐԵՍ :Ճ 

( Read more... )

Երազումս: Հարցեր տվեցին.
- Կարող ես մարդ սպանել՞՞՞
- Չգիտեմ, երևի. ինձ կտամ, իմը չեմ կարող տալ: Եթե իմը պաշտպանեմ` հնարավոր է, եթե` ինձ... մեկ է, կմեռնեմ. սպանեմ էլ, սպանեն էլ...,- ասացի:
Ու չընդունեցին ինձ տեռորիստական խումբ:
Քննությունից կտրվածի զգացողություն ունեի, մեկ էլ` «Մաա-մաաաաա»: Արթնացա: Վանա կատուս էր: Վերջերս «մըըըը, մըըը»-ի փոխարեն սկսել ( Read more... )

Քնած եմ, շունչն եմ զգում դեմքիս: Ճակատը մոտեցնում է, զգում եմ, բեղերն արդեն քսվում են այտիս… Շրջվում եմ մյուս կողքիս` գիտեմ սրա մտքինը…  Մենակ թե քնեմ, մի 7 րոպե գոնե, բայց խորը... Ամենահամով մասն է, է~:

Ամենահամով… Աաաա, սկսում է քիթ-բերանը քսել մեջքիս: Ուսով հրում եմ: Ուժեղ: Կծում է: Կամաց. Կծմծում է: Օֆֆ, հիմա լրիվ թուք է անելու… Ըըըխկ: Եթե ( Read more... )