Міхась ЮЖЫК, произведения (собрание)

Михась ЮЖИК Телеграм-канал : https://t.me/s/iuzhyk

фэйсбук Міхась Южык

ВКонтакте Міхась Южык

На Камуникате Міхась Южык

На Ютубе Міхась Южык

* * *
Северный ветер собирает редкие облака на небе моем. Чем ближе к полдню, тем причудливей их фигуры на синем фоне. Чем ближе солнце к зениту, тем смелее моя фантазия, рисующая то, что желаю увидеть в скоплениях этого пара. То лодку, то великана, то лошадь, то профиль носатый лица… Ветра двигают облака в высях своих. Мое сознание двигает их, ( Read more... )

* * *
Па голлі сасны скача мой лёс - вавёрка. То порстка ўгору, то па ствале ўніз, то шугае па самых тонкіх атожылках, ледзь не сарвецца. Хто трымае яе, які спаконвечны спрыт? Хаваецца ад драпежнікаў і грызе сваю страву па крупінках, па каліўцах. Хоча быць у лесе, не хоча - у вавёрчыным коле.

* * *
Плыву па Нарачы, і ў празрыстай яе вадзе бачу… Сіцылію. Донныя каменьчыкі граюць на сонцы, а праваруч ад вясла паўстае - Этна. Гара і вулкан, крыніца і мэта маіх памкненняў. Веру як ведаю, што заканчваць свае дні буду ў блакіце нябёсаў, на залатой гальцы Сіцыліі. А пакуль што плыву па Нарачы, заходжу ў вузкую Нарачанку і спускаюся да ракі ( Read more... )

* * *

У спалучэнні двух вымярэнняў жыву кожны дзень. Свет вонкавы і свет духоўных пасылаў дужаюцца між сабою. Унутраны “я” часам не прымае мяне рэчаіснага. Губляе хісткую гармонію нутро - чэзне і знешняе сонца, усе прыемныя пахі і гукі. Жыўнасць і людзі палохаюць: нашто тут я, нашто тут яны? Нічога не чую, не бачу, усё спустошанае, хоць бы ўсміхаўся ( Read more... )

* * *
Устае памыты росамі чэрвень, і нязвыклае сонейка каторы дзень зачынае світанак. Кідаецца ў вокны залы маёй, прабівае чатыры шыбы балкона. На сцяжынцы да крамы - яно вісіць у мяне на левым плячы. Вяртаюся, тамліва працую, намагаючыся словам ажывіць страчанае, прадбачыць будучыню, выявіць знакі сучаснасці. А сонца дрэмле на левай шчацэ… Азіраю ( Read more... )

* * *
Верасень. Перакочваю па стальніцы румяны яблык. І не магу зрабіць выбар, дзе адкусіць - чырвоны бок ці бок жаўтаваты. Адзін пахне сонцам, а другі травой майго саду. І так мучуся дзень пры дні, перакочваю. Доўжыцца празрыстая напятая восень. Як наважыцца, які бок распачаць?.. Аднаго ранку дранцвею ашаломлены перад сталом: яблык ссохся і ( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )