(no subject)

May 24, 2024 10:45

* * *
Па голлі сасны скача мой лёс - вавёрка. То порстка ўгору, то па ствале ўніз, то шугае па самых тонкіх атожылках, ледзь не сарвецца. Хто трымае яе, які спаконвечны спрыт? Хаваецца ад драпежнікаў і грызе сваю страву па крупінках, па каліўцах. Хоча быць у лесе, не хоча - у вавёрчыным коле.

АнтыРЫФМАР

Previous post Next post
Up