Խմբերգ "Զեյբեկներ" օպերետից

Խոսք` Հ. Չաքրյանի, երաժշտ.` Տ. Չուխաջյանի

Արևն ելավ, Զեյթունցինե'ր,
Դեհ ձի հեծնենք, առնենք զենքեր, դիմենք առաջ.
Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ գըլուխ ծռենք
Բըռնավորին մեր վիզ պարզած:
Զեյթունցի ենք, մեր սփոփանք
Են պատերազմ և արշավանք,
Սուր, թուր, գնդակ և հրացան
Են խաղալիք մեր հավիտյան:
Ամբողջ հինգ դար գերի ենք մենք,
Մեր շղթայք մենք պատրաստեր ենք,
( Read more... )

Ձայնագր.՝ և մշակում՝ Ն. Տիգրանյանի

Լուսնյակ գիշեր
Բոլորովին քուն չունեմ,
Ինձ տեսնողը կարծում է, թէ
Տուն չունեմ, ա՜խ, տուն չունեմ:

Ա՜խ, ի՞նչ անեմ,
Ծնողներըս չեն թողնում,
Գեթ մի վայրկյան հանգստանամ
Քո գրկում, ա՜խ քո գրկում:

Մի՛ լար, մի՛ լար,
Մեռնեմ կամար ունքերիդ,
Արտասուքը վընաս կուտա
Աչերիդ, ա՜խ, աչերիդ:

Լուսնյակ գիշեր
Բոլորովին քուն չունեմ,
Ինձ տեսնողը ( Read more... )

Խոսք` Գ.Դոդոխյանի, երաժշտ.` ըստ Կոմիտասի

Ծիծեռնա'կ, ծիծեռնա'կ,
Դու` գարնան սիրո'ւն թռչնակ,
Դեպի ո՞ւր, ինձ ասա,
Թռչում ես այդպես արագ:

Ա՜խ թռի'ր, ծիծեռնակ
Ծնած տեղս Աշտարակ,
Անդ շինիր քո բույնը
Հայրենի կտուրի տակ:

Անդ հեռու ալևոր
Հայր ունիմ սգավոր,
Որ միակ իր որդուն
Սպասում է օրերօր:

Դե'հ, սիրո'ւն ծիծեռնակ,
Հեռացի'ր, թռի'ր արագ
Դեպ հայոց երկիրը`
Ծնած տեղս ( Read more... )

Ըստ Կոմիտասի

Ես սարեն կուգայի,
Դուն դուռը բացիր.
Ձեռդ ծոցդ տարար,
Ա՜խ, արիր, լացիր:

Վա'յ, վա'յ, վա'յ, վառվում եմ,
Վա'յ, վա'յ, վա'յ, հալվում եմ,
Հալվում, վառվում եմ:

Ես մի պինդ պաղ էի,
Դու մըրմուռ լացիր,
Քո հրեղեն արցունքով
Ինձ հալեցիր:
Վա'յ, վա'յ, վա'յ...

Ես մի չոր ծառ էի,
Դու գարնան արև.
Քո սիրով ծաղկեցավ
Իմ ճյուղն ու տերև:
Վա'յ, վա'յ, վա'յ...

Թե ինձ չէիր առնի ( Read more... )

Ըստ Կոմիտասի

Կանչե՜, կըռո՜ւնկ, կանչե՜, քանի գարուն է,
Ղարիբներու սիրտը գունդ-գունդ արուն է:
Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, գարուն է,
Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, գարուն է,
Ա՜խ, սիրտս արուն է:

Կանչե՜, կըռո՜ւնկ, կանչե՜, քանի արոտ է,
Աշխարհն է արեգակ, սիրտս կարոտ է:
Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, արոտ է,
Կըռո՜ւնկ ջան, կըռո՜ւնկ ջան, արոտ է,
Ա՜խ, սիրտս կարոտ է:

Կանչե ( Read more... )

"Անուշ" օպերայից

Խոսք` Հովհ. Թումանյանի, երաժշտ.` Ա. Տիգրանյանի

Ամպի տակից ջուր է գալիս,
Դոշ է տալի, փըրփըրում,
Էն ո՞ւմ յարն է նըստած լալիս,
Հոնգուր-հոնգուր էն սարում:

Ա'յ պաղ ջրեր, զուլալ ջրեր,
Որ գալիս եք սարերից,
Գալիս անցնում հանդ ու չոլեր,
Յարս էլ խմե՞ց էդ ջրից:

Յարաբ խմե՞ց, յարաբ հովցա՞վ
Վառված սիրտը իմ յարի,
Յարաբ հովցա՞վ, յարաբ անցա՞վ
Անքուն ցավը ( Read more... )

ժողովրդական

Խոսք` Ս. Շահազիզի, գրառումը Կոմիտասի

Ես լսեցի մի անուշ ձայն, -
Իմ ծերացած մոր մոտ էր, -
Փայլեց նըշույլ ուրախության,
Բայց ափսո՜ս, որ երազ էր:

Կարկաչահոս աղբյուրն այնտեղ
Թավալում էր մարգարիտ, -
Նա հստակ էր, որպես բյուրեղ,
Այն երազ էր ցնորամիտ:

Եվ մեղեդին տխուր, մայրենի
Հիշեց մանկության օրեր.
Մորըս համբույրն ես զգացի,
Ա՜խ, ափսո՜ս, որ երազ էր:

( Read more... )

Կոմիտաս

Ծիրանի' ծառ, բար մի' տա, վա՜յ,
Ճըգղերդ իրար մի' տա, վա՜յ.
Ամեն մեջըդ ման գալիս
Ցավերըս իրար մի' տա:

Հա', տըվե'ք, ե'տ տըվեք, սա'րեր, - հովն ընկավ,
Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ.
Գընա, էլ ետ չըգա էս տարվա տարին, -
Սև դարդն իմ վըզովն ընկավ:

Հո՜վ, հո՜վ, հովն ընկավ, -
Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ:

Մեռա բաղում բանելեն,
Մի կողմեն ջուր անելեն.
Ծառերին թուփ ( Read more... )

Խոսք` Դևի, երաժշտ. Ն. Գալանտերյանի

Դու նորից եկել ես, ի՞նչ անեմ,
Ես այնպես սիրել եմ քո հոգին,
Գերել ես հայացքովդ քո անեզր
ՈՒ կապել քո սիրո հմայքին:

Քեզ երկար, շատ երկար եմ սիրել,
ՈՒ թաքուն արտասվել քեզ համար,
Դու նորից եկել ես, - քեզ սիրե՞մ,
Քեզ սիրե՞մ, քեզ սիրե՞մ, ի՞նչ անեմ,
Աչքերս դեռ թաց են մինչ հիմա:

Չգիտես ի՞նչ անես, ո՞ւմ սիրես,
Դու խենթ ես, խենթ ( Read more... )

"Անուշ" օպերայից
Խոսք` Հովհ. Թումանյանի, երաժշտ.` Ա. Տիգրանյանի

Ամպի տակից ջուր է գալիս,
Դոշ է տալի, փըրփըրում,
Էն ո՞ւմ յարն է նըստած լալիս,
Հոնգուր-հոնգուր էն սարում:

Ա'յ պաղ ջրեր, զուլալ ջրեր,
Որ գալիս եք սարերից,
Գալիս անցնում հանդ ու չոլեր,
Յարս էլ խմե՞ց էդ ջրից:

Յարաբ խմե՞ց, յարաբ հովցա՞վ
Վառված սիրտը իմ յարի,
Յարաբ հովցա՞վ, յարաբ անցա՞վ
Անքուն ցավը ( Read more... )