З дзіўным пачуццём назіраю, як змяняюцца людзі навокал. Хлусня ўсё тое, што чалавек не змяняецца. Здаецца, яшчэ колькі год таму маленькія, сарамлівыя, няўпэўненыя, несур'ёзныя знаёмыя і сябры пераўтварыліся ў дарослых, сур'ёзных, упэўненых і самаўпэўненых, вечназанятых хлапцоў і дзяўчын. Чаму з дзіўным пачуццём? Таму што мне падаецца, што я
(
Read more... )