Сидіти у протилежних кутках однієї маленької кухні. Ховатися там оне від одного, витирати соплі і зализувати рани...
А потім (не зазираючи в очі одне одному) разом прибирати залишки нашої істерики. Мити підлогу, витирати стіни, меблі...
Зробити, щоб все було так, ніби нічого не було.
А потім ти так турботливо, ніжно, протираєш подряпини намоєму
(
Read more... )