Пам'ятаю цю книгу. Скільки було таки книг у цій палітурці сіро-блакитно-затертій? Мабуть штук з двадцять. Друкували ж бо їх поруч. У Харкові. Майже усі брали цю книгу за тиждень до заняття з літератури
( Read more... )
Колись. Десять років тому. А може й дванадцять. А може й ще більше... Так ось мій брат готувався до екзамену з української мови. Я йому диктував. Та в нас було лиш дві книги "Історія" та "Таємничий острів". "Гобіта" тоді за книжку я не вважав. Зараз в нас книжки з російським текстом в мінімальній кількості. Мабуть-таки я націоналіст.
Цього ще не було, але ця книга не залишиться в мене вдома. Тільки-но її дочитаю викину. Тобто не викину, а піде на полицю. Остогидла вийшла книжка
( Read more... )