Па Ніжне-Пакроўскай шпацыруе пара немаладых турыстаў. Мужчына спыняецца і, паказаўшы пальцам на езуіцкія будынкі цяперашняга ўніверсітэта, гучна пытаецца ў жонкі: Смотри, а это еще что за больница?

Тады я доктар у гэтай бальнічцы, - падумалася мне:))

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

Білінгвізм, ён паўсюль. Выйшаў на шпацыр, а на майцы маёй белай надпіс чорнымі літарамі: "Наша Ніва. За100емся! Сто гадоў!" Большасьць мінакоў літары счытвала правільна, але вось адзін маладзён з сяброўкай уголас прачыталі "Наша хІба". Ага, - падумалася мне, бо, каб не наша хіба,  газэта мусіла б сьвяткаваць сваё 200, а можа і 300-годзьдзе, і не на ( Read more... )

Зайшоўся ў кавярню на прашпекце і быў ўражаны. Валютчык Сярога абмяркоўваў з таварышам смутныя 1990-я, але без гарэлкі, за кавай. Праўда, зь невялікай дозай якаснага каньяку, але каб валютчык гаварыў пра 1990-я ды без гарэлкі з мацюкамі... Прыемна зьдзівіўся.

( Read more... )

Ударнай працай заслужыў маленькі, павольны шпацыр па сонечным Полацку. Галоўнае - вярнуцца да кампа. А можа і зусім не галоўнае...