Пасядзець за сталом з добрым чалавекам - правакацыя, бо тыя, хто не за сталом - казлы. Пасядзець за сталом з земляком - перакуліць сьвет, што, зрэшты, і ня дзіўна. За чарговым, абсалютна маўклівым, суправаджэньнем чаркі жытнёвага самагону, мы пачынаем шчыра верыць, што Цэнтр Сусьвету нікуды ня ўцёк, не зьмясьціўся - ён там, дзе сядзім на канапе мы
(
Read more... )