Хацелась бы калі-небудзь паслухаць Віктара Марціновіча ўжывую. Скажам, у Доме культуры СПК "Гараны-Агра", дзе б ён віншаваў працаўнікоў сяла з новым годам. Потым, калі б Віктара білі нагамі за клубам, я б выратаваў яму жыцьцё, бо знаёмцаў у Гаранах хапае. Але не за проста так - за шчырае абяцаньне Марціновіча не наязджаць на аліўе, і не пісаць
(
Read more... )