Сегодня выдался День_Большой_Беготни. Бывают такие. Они хорошие, но неизменно стирают ноги и тянут вниз плечи ( Read more... )

( Read more... )

ты калі-небудзь зразумееш маю мову, мову маіх пальцаў
а я ўбачу, на што глядзелі твае вочы, калі мы стаялі насупраць

Пасьля таго, як ты з’яжджаеш, у душы не застаецца смутку ці пакуты, не турбуюць недасказаныя словы, недаляцеўшыя пацалункі. Застаецца што-сьці цёплае, ціхае, якое жыве нейкім сваім, незалежным жыцьцём і сваім існаваньнем саргавае менавіта тады, калі яго прысутнасьць становіцца патрэбнай. Можа, я чароўным чынам зрабіла неверагоднае і ў мяне ( Read more... )

у вялікай мармурнай залі я адна. Недзе далёка у дымку сыходзяць рады халодных калён, па падлозе бягуць стужкі пяску, вострыя ды хуткія. Няма дзе схавацца ад ветру, ён паўсюль. Страшэнны пустэльны вецер, што не дае магчымасьці апраўдацца ці зрабіць крок насустрач. Ён точыць тыя сівыя каменныя калёны,што з'яўляюцца адзінай сувязьзю з сусьветам,ён з' ( Read more... )

 
Ночью.
Погрузиться в ночь, как порою, опустив голову, погружаешься в мысли,- вот так быть всем существом погруженным в ночь. Вокруг тебя спят люди. Маленькая комедия, невинный самообман, будто они спят в домах, под прочной крышей, вытянувшись или поджав колени на матрацах, под простынями, под одеялами; а на самом деле все они оказались вместе, как ( Read more... )

( Read more... )

Мне будуць сніцца сны ў ваньне, прыйдзеш ты

Кранеш за плячо і апусьціш прыгожыя рукі ў ваду. За дзьверы схаваецца патурбаваны сон, растае па-за люстэркам

А я ўстану ў поўны рост на сьлізкай эмалі не расплюшчваючы вачэй. Сходзіш за малаком?

На скуры засталіся мелкія кропелькі вады, і ад ледзь чутнага  скразьняку халодна

Цёплае малако струменіцца, з ( Read more... )