Беларуская народная "Зорачка" прагучала і ў Амазонскіх навінах Бразіліі.

Click to view

Мы доўга прабіраліся праз балівійскія джунглі пасля правядзення там нашых Калядаў. Калі нарэшце джунглі расступіліся і перад намі паўстала рака, за якой была Бразілія, мы зірнулі на сябе. Замызганыя пяском твары, ногі выпацканыя па калені ў чырвонай зямлі. Побач працавалі ( Read more... )

Папярэдні пост: Душок Бразіліі
 Гэтая фотка зробленая дзесьці ў 1971 годзе. На ёй - французы Гай і Нікі ў Балівіі. Гэтую пару мы сустрэлі ў Бразіліі на востраве Ітапарыка праз 40 год. Састарэлыя Гай і Нікі расказалі нам, што з 1968 па 1971 год здзейснілі амаль такое ж падарожжа, як і мы. Аўтаспынам, пешшу і амаль без грошай. З Канады да Бразіліі. І ( Read more... )

Марсэль з расійскай табурэтнай каманды казаў: «Калі вы не пабываеце ў штаце Баія, не кажыце, што вы былі ў Бразіліі. Баія - гэта «душа» краіны». Чым бліжэй мы пад'язджалі да Сальвадору ў штаце Баія, тым больш мы адчувалі тую самую «душу» Бразіліі.

Зніклі багатыя будынкі, замест іх штораз трапляліся недабудаваныя халупы; джунглі замяніла пустыня; ( Read more... )

Калі праз восем вельмі доўгіх дзён у балівійскіх джунглях мы апынуліся на мяжы з Бразіліяй, нас цяжка было б пазнаць нават роднай маці. З ног да галавы вымазаныя амазонскай чырвонай зямлёй, шчокі абпаленыя пад трапічным сонцам. Штохвіліну мы нахіляліся, каб пачухаць пачырванелыя ад укусаў камароў ногі. У заплечніках - ніводнай чыстай шмоткі.

На ( Read more... )

Я думала, што самае вялікае моўнае непаразуменне з намі здарылася яшчэ ў штаце Нью Мексіка ў ЗША, калі мы назвалі наш Альбукеркскі фестываль "Бульба фэстам". Як выявілася ужо ў Мексіцы, па-іспанску "бульба" - вагіна (vulva ( Read more... )