Зусім незаўважна праляцеў перыяд восень-зіма з нашым зяцягнуўшымся на восень мінулым летам (што ішло ў пэўным чаканні вераснёвага лета ў сонечных падарожжах). Так ці інакш зараз наш перыяд восень-зіма таксама ішоў ў чаканні чагосьці новага. І вось яно - лета, перыяд маёй максімальнай унутранай энэргіі, перыяд максімальнага жадання руху ( Read more... )

Прыемнай раніцай пятніцы еду на працу. Насупраць мяне стаіць дзяўчынка, размаўляе пра іспыты, тэсты... і мне адразу ўзгадваецца школа. І, падаецца, што ўнутры я і сама яшчэ школьніца. Гэта да вечнага пытаньня самой сабе "а колькі мне там год ужо стукнула". А потым вяртаюся ў рэальнасьць і думаю, што зараз нават нельга адказаць "вучуся на Н-ым курсе ( Read more... )

Раптоўна, гледзячы на назву фільма, мне захацелася паглядзець яго суботнім вечарам (мо па гатэлях захацелася)) :). Фільм зьняты па матывах твораў Стэфана Цвейга і таксама некаторых алюзій рэжысёру. Выдатная ігра актораў, тонкі гумар, цікавы сюжэт і незвычайныя кадры фільма - гэта, бадай, ўжо і складае падставу схадзіць на "Гатэль "Гранд Будапешт". ( Read more... )

Зашмат карцін напісаў Андрэй Смаляк, падаецца ( Read more... )

Час робіць вялікім, што некалі здавалася не вартым увагі, але той жа час нярэдка робіць звычайным, будзённым і непрыкметным тое, што яшчэ зусім нядаўна лічылася вялікім і было ва ўсіх навідавоку ( Read more... )

 Дзень 1: чацьвер
І гэта - закрыцьцё джазавага фэсту ў Менску). Калі б не зацягнулі з урачыстай часткай і спадар Маэстра так доўга не адорваў самога сябе хвалой, было б наогул крута). Але ў гэтым таксама нешта было))), прынамсі людзі, што сядзелі ля нас, доўга не маглі зразумець, што за шэдэўры (а ў Маэстра Eugene іх колькасьць зашальвае) мы ( Read more... )

Даўно хацелася напісаць пра адно чароўнае месца, у якое час ад часу ды пад настрой вельмі хочацца вярнуцца зноўку. Спадзяюся, безумоўна, што калісьці так тое і будзе. Называецца гэтае месца Verdens ende, што ў перакладзе з нарвежскай мовы значыць "канец сьвету". Адпаведна знаходзіцца ў Нарвегіі)) на востраве  Tjøme, Vestfold. 
Прынамсі, па тым як ( Read more... )

Даўно хацелася адпісацца пра выдатнага  рэжысёра Роя Андарсана. Безумоўна, шведскага :)). Скандынавія ўсё цягне ды цягне то бок...))). 
Такім разам, 2 прагледжаныя мною карціны вельмі ўразілі ... Першай была "Песьні з другога паверха", прачытаць пра яе можна тут:
http://www.kinopoisk.ru/level/1/film/850/
Другая: "Ты, живущий" ( натуральней будзе ( Read more... )

 Дзень расчараваньняў. З самага ранку. Замест сяброўства мне кажуць пра грошы, замест пачуццяў мне кажуць пра зручны шлях, замест маіх памкненьняў паказаць адваротны бок медаля - сіла, якая проста не дае перавярнуць вось гэты медаль. Хопіць думаць, што ўсё ў жыцці кладзецца на маё сьветаўспрыманьне. Наадварот. Паціху вучуся мірыцца з гэтай ( Read more... )

Гэта не мажлівасьці фотаздымача, аднак мажлівасьці творцы.
Ён грае на кантрасьце.
Падабаецца.

( Read more... )