Էլի ուզում եմ խոսել մարզանքի, ֆիզիկական ակտիվության հրաշագործ ազդեցության մասին: Իսկ ով ձանձրանում է էս թեմայից, միշտ էլ ազատ է չկարդալ, չհետևել: Քանի որ ինքս ինձ վրա հստակ տեսնում եմ մարզանքի, ֆիզիկական ակտիվության դրական ազդեցությունը, ուզում եմ ուրիշներին էլ ոգեշնչել, որ զբաղվեն իրենցով ու իրենց կյանքի որակը բարձրացնեն: Դրական փորձն ուրիշների ( Read more... )

Երբ ինքնագնահատականդ բարձրանում է, լիքը ավելորդ ու անպիտան բաներ վրայիցդ ինքնաբերաբար պոկվում-թափվում են: Եթե նախկինում դրանք հեռացնելու համար հատուկ «վիրահատական» միջամտություն էր պետք, որի հետևանքով դեռ երկար ժամանակ էլ պիտի ցավից տառապեիր, ապա էս դեպքում դու հատուկ որևէ բան անելու կարիք չունես, օրգանիզմդ արդեն էնքան ուժեղ ու գործուն է, որ ինքն է ( Read more... )

Ինձ մոտ ժամանակ առ ժամանակ գալիս է երաժշտադուլի շրջան, երբ բացարձակապես ոչ մի տեսակի, ոչ մի ժանրի երաժշտություն լսել չեմ ուզում: Նման դեպքերում հաճախ սկզբում ինձ թվում է, թե ուղղակի տվյալ պահի հոգեվիճակիս համապատասխան երաժշտություն չեմ գտնում, դրա համար չեմ ուզում լսել, բայց որոշ ժամանակ անց համոզվում եմ, որ չէ, ուղղակի լռություն եմ ուզում հենց: ( Read more... )

Երբ 3 տարեկան էի, ծնողներիս հետ ամռանը Սոչի էինք գնացել հանգստանալու: Էսօրվա պես հիշում եմ էնտեղ անցկացրած օրերն` իրենց զանազան մանրամասներով: Հիշում եմ, թե ոնց զարմացա` առաջին անգամ տեսնելով Սև ծովը. այն կանաչ էր, ոչ թե սև, ինչպես սպասում էի` անունից ելնելով: Ու ոչ մի կերպ չէի հասկանում, թե ինչու է անունը Սև ծով, եթե իրականում կանաչ է: Հիշում եմ ( Read more... )

Ես կարող եմ անսահման երջանկության զգացում ապրել ինձ հիացնող արվեստի գործ(եր)/արվեստագետի բացահայտելուց, կարող եմ նույնպիսի զգացում ապրել նաև շատ դրական, պայծառ ու հետաքրքիր մարդու բացահայտելուց, ճանաչելուց, իմ կյանքում էդ մարդու ներկայության գիտակցումից: Բայց երբ էդ երկուսը` հրաշք արվեստագետն ու հրաշք մարդը համատեղված են լինում, էդ արդեն լրիվ ուրիշ ( Read more... )

Երեկ մի նոր գործի վրա էի աշխատում, ընթացքում ինչ-որ դետալ էր պետք, հանեցի արվեստի խառը նյութերիս արկղը, մեջի եղած-չեղածն ուսումնասիրեցի, հատիկ-հատիկ մի լավ տնտղեցի, հիշեցի, թե ինչը ինչի համար էի նախատեսել, տարիների ընթացքում էստեղից-էնտեղից գտել, հավաքել, առել, ու էդտեղ ինչքան հին ու նոր, կիսաքնած, կիսաուշաթափված ստեղծագործական մտահղացումներ ունեի ( Read more... )

Էսօր ձախլիկների միջազգային օրն էր: Իսկ ես էդպես էլ չհասկացա` իրականում աջլիկ եմ, թե ձախլիկ, քանի որ ընդհանուր առմամբ երկու ձեռքերս էլ գրեթե հավասարաչափ օգտագործում եմ: Ասում են` ի ծնե ձախլիկ եմ եղել, բայց շատ վաղ տարիքից` երևի մոտ մեկ տարեկանից, պապիկս ինձ աջլիկ է դարձրել` մատիտն անընդհատ ձախ ձեռքիցս վերցնելով ու աջիս մեջ դնելով: Համենայնդեպս, ես ( Read more... )

Ակումբում «Ալկոհոլային խմիչքներ» թեմա էր բացվել, որտեղ մարդիկ զանազան ալկոհոլային խմիչքներ են ոգևորված քննարկում: Էդ թեման որ տեսնում եմ, ինձ մի տեսակ այլմոլորակային եմ զգում: Նաև մի պահ մեջս ցանկություն է առաջանում «Անոնիմ трезвенник-ների ակումբ» բացելու, ուղղակի վախենում եմ էնտեղ միայնակ մնալ: Трезвенник բառի հայերեն համարժեքը չգտա:

Ինչևէ, ուրախ ( Read more... )

Ահավոր ծանր տարի էր 2018-ը: Մի քանի գործոններ կան, որ տարին փրկում են. դրանք որ չլինեին, հանգիստ խղճով կարելի էր տարին անտանելի վատը համարել, գուցե նույնիսկ երբևէ ունեցածս ամենավատ տարին: Հիմնական փրկող հանգամանքը հեղափոխությունն էր, Հայաստան այցելությունն իր դրական լիցքերի աննախադեպ առատությամբ, մեկ էլ ստեղծագործելն ընդհանուր առմամբ և դրա հետ ( Read more... )

Մոտ երկու ամիս առաջ, երբ Հայաստան մեկնելուն արդեն մի քանի օր էր մնացել, մեկ էլ Ֆեյսբուքում ինչ-որ անծանոթ աղջկանից նամակ ստացա, որում գրել էր, որ ինքն իմ կոլաժների նկարներն է տեսել և հետաքրքրված է աշխատանքներիս նկարահանմամբ: Պարզվեց` աղջիկը «Ար» հեռուստաընկերությունից էր և առաջարկում էր իրենց «Վարպետների քաղաքը» հաղորդաշարի հերթական հաղորդումը ( Read more... )