Փիլիսոփայելս եկել էր:

Չի կարող լինել գիտակցվածություն` առանց դրանից բխող համապատասխան գործողության, պահվածքի: Եթե մեզ թվում է, թե էսինչ բանը լավ գիտակցում ենք, բայց գործնականում կիրառել դժվարանում ենք, ու միաժամանակ հազար ու մի պատճառ ու արդարացում ենք գտնում դրա համար, նշանակում է` գիտակցվածությունը դեռևս լիարժեք չի: Եթե համարում ենք, որ էսինչ ( Read more... )

Երբ քոլեջում ուսանող էի, բացի պարտադիր առարկաներից, պիտի նաև մի քանի ընտրովի առարկա վերցնեինք: Որպես ընտրովի առարկա` իլյուստրացիայի կուրս էի վերցրել էդ կիսամյակ: Դասախոսը միջին տարիքի իռլանդացի տղամարդ էր` զուսպ, համեստ, խիստ ինտրովերտային, բայց բարյացակամ դեմք: Առարկան հետաքրքիր էր, բայց դասախոսն ինքը շատ քիչ էր խոսում. յուրաքանչյուր նոր պրոյեկտ ( Read more... )

Մենք հաճախ չենք պատկերացնում, թե մեր ֆիզիկական վիճակը, էներգիայի քանակությունը ինչ աստիճանի մեծ, հաճախ` որոշիչ ազդեցություն կարող են ունենալ մեր պահվածքի, որոշումների, նույնիսկ նախասիրությունների ձևավորման ու ամրապնդման վրա: Մեզ հաճախ թվում է, թե էդ ամենը կա՛մ զուտ բնածին է, կա՛մ մեր ստացած դաստիարակության, կրթության ու միջավայրի շնորհիվ ձևավորված ( Read more... )

Երբ ընդհանուր առմամբ դրականորեն ես տրամադրված կյանքի ու մարդկանց նկատմամբ, երբ գնահատում ես ունեցածդ ու շնորհակալ զգում դրա համար, փորձում շուրջդ հնարավորինս շատ դրականը տեսնել ու դրականի վրա կենտրոնանալ, ինքնըստինքյան սկսում ես ձգել նաև դրական մարդկանց, դրական իրադարձությունների: Կարծես հրաշքի պես կյանքումդ հայտնվում են լիքը դրական, հոգեհարազատ ( Read more... )

Էնքան հաճելի է տեսնել, որ տարիների հետևողական աշխատանքդ արդյունք է տվել:

Դավիթը մանկապարտեզ է գնում, հիմա անգլերեն սովորելու ինտենսիվ շրջան է ապրում ու, բնականաբար, սովորածը փորձում է նաև տանը կիրառել, իսկ մեր տանը անգլերեն խոսելը միշտ արգելված է եղել: Վերջերս երբեմն ինչ-որ բաներ փորձում է անգլերեն ասել, բայց մինչ մենք կհասցնենք մի բան ասել, Արեգն ( Read more... )

Երբ սովորում ես նկատել, արդեն ինքնաբերաբար ու լիարժեք՝ կայուն կերպով գնահատել կյանքումդ եղած ամեն դրականը, շնորհակալ լինել, ավելի ճիշտ՝ շնորհակալ ԶԳԱԼ էդ ամբողջ դրականի համար, սկսում ես նաև շնորհակալ զգալ քեզ հետ վատ վարված, քեզ ցավ պատճառած մարդկանց, որովհետև գիտակցում ես, թե քեզ հետ էդպես վարվելով՝ իրականում ինչքան բան են տվել քեզ, նույնիսկ եթե « ( Read more... )

Էս ԿՄ-ն արդեն էնքան է անէական դարձել, որ Ֆեյսբուքում դնում եմ, էստեղ չեմ դնում, հետո կարող է մեկ էլ հիշեմ, էստեղ էլ դնեմ: Բայց դե փաստ է, որ էս տարածքն արդեն երկրորդական է, մի տեսակ անիմաստ էլ է դարձել էստեղ գրելը, էնքան որ ավանդույթը չխախտելու համար աշխատում եմ հիշել, էստեղ էլ դնել գրառումներս, թեկուզ ուշացումով:

Հայաստանում մարդիկ ընդհանուր առմամբ ( Read more... )

Մարդկանց մեծ մասը քիչ թե շատ ուշադրություն է դարձնում իր մարմնի հիգիենային, բայց, չգիտես ինչու, շատ քչերն են նույնքան հետևողականորեն կամ գոնե դրա կեսի չափով հոգում իրենց մտավոր-էմոցիոնալ հիգիենայի մասին, մինչդեռ վերջինս մարմնականից պակաս կարևոր չի: Օրինակ, եթե փորձենք տեսողականորեն պատկերացնել էն ամբողջ ինֆորմացիոն աղբը, որ ամեն օր ռեժիմով, համարյա ( Read more... )

Մի քիչ ծնողական մտորումներ երեխաների պաշտպանության օրվա առթիվ:

Երբ դեռ ամուսնացած չէի ու երեխա չունեի, ընկերական շրջապատում ինձ «Մամա» մականունով էին կնքել` որպես բոլորի նկատմամբ ուշադիր ու հոգատար մարդ: Էդ մամայությունն ինձ համար լրիվ ինքնաբուխ էր, հաճելի ու հիմնականում հեշտ. մեծահասակ մարդկանց մամա լինելն ամեն դեպքում առանձնապես խնդիրներ չէր ( Read more... )

Սեփական մարմնի մասին հոգ տանելը, այն առողջ, ակտիվ ու ձիգ պահելը միշտ էլ կարևոր է, բայց տարիքի հետ ավելի ու ավելի անհրաժեշտ է դառնում: Շատ երիտասարդ տարիքում, ցավոք, քչերս ենք գիտակցում մեր մարմնի մասին հոգալու անհրաժեշտությունը, անխնա շահագործում ենք այն կամ առնվազն անուշադրության մատնում, ու միայն առողջական խնդիրներ, ֆիզիկական անհարմարություններ ( Read more... )