Հայաստանյան գրառումներիս շարքից մի հատված որոշեցի կրճատել ու արդեն ավարտել շարքը։ Հավեսս փախավ մի տեսակ...

Էս մի գրառումը Հայաստանի հետ կապ ունի զուտ էնքանով, որ այն գրել եմ Հայաստանում եղածս ժամանակ։ Պահի տակ գլխումս ծագած մտորումներ ու դիտարկումներ, որոնք էդ պահին ինձ համար կարևոր էին ու գրի առնելու արժանի, հատկապես որ միջավայրն ու ( Read more... )

Ես միշտ արտույտ եմ եղել՝ որտեղ էլ որ գտնվել եմ։ Վերջերս էլ նկատել եմ, որ իմ մուսան, ի տարբերություն և հատկապես ի հեճուկս ինձ, համարյա զտարյուն բու է։ Ժամը տասից ես չըխկ եմ լինում, իսկ ինքը՝ միանում... Եվ այդպես մենք շատ հազվադեպ ենք հանդիպում...
( Read more... )

Հիշում եմ՝ դեռ փոքր ժամանակվանից միշտ մտածել եմ՝ լավ, ախր ե՞րբ են վերջանալու էս պրոբլեմները, դժվարությունները, նեղությունները, որ վերջապես հանգիստ, մարդավարի ապրենք, ինչքա՞ն կարելի ա սենց, բա էս կյա՞նք ա։ Ու միշտ անկեղծորեն հավատացել եմ, որ մի օր, այնուամենայնիվ, վերջանալու են խնդիրները, ու հանգիստ ապրելու ենք՝ նորմալ, մարդկային կյանքով։ ( Read more... )

Երբեք չեմ սիրել անձրև։ Մի կողմից՝ որովհետև անձրևը գրեթե միշտ ուղեկցվում է ամպամած ու մռայլ եղանակով, որը տանել չեմ կարողանում, մյուս կողմից՝ չեմ սիրում թացության զգացողությունը...Իսկ անձրևի ռոմանտիկության մասին սենտիմենտալ ստեղծագործություններն ինձ միշտ էլ ձանձրացրել են. համենայնդեպս, իմ պատկերացրած ռոմանտիկան անձրևի հետ չի առնչվում ( Read more... )