Առավոտյան գնալու եմ ընտրությունների #149 դպրոցում գտնվող ընտրատեղամաս...
Բայց ոչ թե ընտրել-չընտրելու, կոնկրետ ում ընտրելու հարցն է հիմա ինձ հետաքրքրում, այլ էն, որ 1844 մարդ վաղն առավոտյան 8-ից երեկոյան 8-ը քվեարկելու է Արաբկիրի փոքրիկ մանկապարտեզներից մեկում:
( Բացատրեմ ինչու )

Ուսանողական տարիներին ահավոր ներվայինանում էի, երբ դասախոսը մի հաստափոր տետր ձեռքին մտնում էր լսարան ու 80 րոպեների ընթացքում լեկցիան բառիս բուն իմաստով կարդում էր: Միանգամից անվստահություն ու թերահավատության սանդղակս մտահոգող ձայներ էր արձակում :) Հանուն արդարության ասեմ, որ նամն դեպքերը հազվադեպ էին, ու էդ տիպի դասախոսներն էլ կամ մի սեմեստրով « ( Read more... )

dangxuan-ի «Կույրերը» բլոգում կարդացե՞լ եք:
Մի քանի օր առաջ լսեցի... Սարսափեցի էն մտքից, որ ես իրականությունը բառերով չէի կարողացել արտահայտել, մինչդեռ միայն մի պարզ բառ էր պետք՝ «կույրեր»...
Քանի օր է բակում հայտարարություն է փակցված՝ հունիսի 1-ին բակի երեխաների համար միջոցառում է լինելու հեքիաթային հերոսների մասնակցությամբ... Մտածում էի՝ տեսնես ո՜ր մի ( Read more... )

Երեկ` ի պատասխան Հասմիկ Պողոսյանի հայտարարությանը, թե ուզում է որ «Դորիանսը» գնա Բաքու, ՖԲ-ում մի տեղ աչքովս ընկավ քոմենթ. ավելի լավ է Հասմիկ Պողոսյանը մեկնի Բաքու... Երեկ ծիծաղեցի, իսկ էսօր ասում եմ. Ժողովուրդ, եթե էդ տարբերակը չի անցնում, առաջարկում եմ գոնե տանել ու տալ թնդանոթի բերանը...

( Read more... )

Տեսնես ինչպե՛ս կարելի է բացատրել հեռուստաընկերություններին, որ  միշտ չէ այս կամ այն բառի
իրենց իմացած արտասանությունը ճիշտը... Առավել եւս՝ «ոնց արտասանում ենք, էնպես էլ գրում»-ը ընդհանրապես իրենց չի վերաբերում...
Ախր արՑակագիր չի, գոնե արձակագիր է...

Ընկերներիցս շատերնեն հիշում, թեինչ եղավ Հայաստան-Ռուսաստան խաղից առաջ, երբ փորձեցինք տոմսերի վաճառքի երկրոդ օրը տոմս ձեռք բերել. արդյունքն էն էր, որ խաղը նայեցինք բարերից մեկում: Հիշելով էդ «դասը», Մակեդոնիայի հետ խաղի տոմսերի վաճառքի հենց առաջին օրը վաղ առավոտյան տոմսարկղ գնացի: բացարձակապես նույն պատկերն էր՝ արեւելյան տրիբունայիտոմսեր չկային / ( Read more... )

Աշխարհից կտրված լինելն էլ մի բան չի.... Բայց դե, mar_amirchanyan-ն էր ասում՝ ամեն վատ բան ավարտվելու միտում ունի... Ուրեմն՝ որեշեցի գոնե լրահոսին հետեւեմ, մանավանդ որ՝ քաղաքում մի շարք բաներ էին աչքովս ընկել, որ բազմաթիվ հարցեր ծնեցին:
Ու հանկարծ պարզում եմ՝ աստված իմ, ինչ-որ մեկը հիմնովին խելքը թռցրել է, ( մի՛ խառնեք մեզ ձեր վայրի արջի ցեղերին... )

 Ո՞նց կարելի է լուսավոր, սիրուն, արեւոտ «կյանք» բառն էս աստիճան ռաբիզացնել ու էժանացնել...

Ի՜նչ հետաքրքիր է...
Ողջ համացանցով մեկ տարածում են մարդու ինքնասպանության մասին լուրը, հետո էլ հերքում ու ներողություն խնդրում ընդամենը պատճառած անախորժությունների համար: Եղածն ի՞նչ է որ՝ բան էր, անցավ-գնաց...
Բա պատասխանատվությու՞նն ուր է մնացել:
Ես իմ բլոգում ինչ-որ բան դնելիս մինչեւ վերջ ճշտում-համոզվում եմ, նոր եմ գրում, էդ էլ էն պարագայում, որ ( Read more... )

-Արա դե մի շաբաթ պիտի քանդեինք-տանջվեինք, սենց հեսա մեկ-երկու ու կպրծնենք էլի ամեն ինչից...
Տարօրինակ ճտճտոցից դուրս եմ թռել բալկոն ու լսում եմ նման խոսակցություն: Տեսնելն էլ բարդ է՝ դեմս վայրկենական տաքանում է 10-15 մետրի վրա գտնվող կրակի բոցերից, ուղեղս էլ չի հաջողացնում հասցնել՝ մարսել իր տեսածն ու լսածը:
Վերջապես հասկանում եմ ինչ է կատարվում. ( Read more... )