У маёй маці ёсць пару гісторый " як становяцца вернікамі". Яны не мае, каб распавядаць, але ў некалькіх словах, гэта - калі ногі цябе прыносяць у адпаведнае месца, неверагодны збег абставін, прыродныя з'явы і неперадавальнае захапленне-замілаванне гэтым момантам. Дык вось, у мяне цяпер ёсць свая версія гэтай гісторыі ( Read more... )

Працоўны тыдзень неяк адразу не заладзіўся, таму, пэўна, трэба ўзгадаць свой стары дэматыватар і напісаць якую-небудзь нататку. У маёй галаве перыядычна круцяцца думкі, якімі б хацела падзяліцца, у першую чаргу з сабой, але зграбнага тэксту так і не нараджалася. Нават была падумала, ці не спрасціць сабе жыццё і не завесці інстаграм. Адно фота - і ( Read more... )

Сидя на красивом холме ( Read more... )

Я раней ніколі не задумвалася, якая розніца паміж цягнікамі, лакаматывамі, электрычкамі, паравозамі. А розніца насамрэч немаленькая, і я маю на ўвазе не толькі асновы машынабудаўніцтва ці гісторыю, а адчуванні. Магчыма, грук калёс не залежыць ад тыпу рухавіка, але клубы пары з вугальным пылам ў твар ствараюць адмысловую атмасферу дзяцінства.


( Read more... )

Я некалькі разоў збіралася пачаць пост пра Валію, маўляў, першыя ўражанні, але, пэўна, неабходна, каб прайшло колькі часу і вобразы ўлягліся ў галаве і пераўтварыліся ў нешта асэнсаванае. Інакш увесь пост апынуўся ў адно слова - прыгажосць! ;)


( Read more... )