Першая азіацкая паездка ў маім спісе вандровак-камандыровак ёсць. Хаця назваць Індыю проста краінай Азіі ў мяне не паварочваецца язык. Мне падаецца, Індыя - гэта свой асаблівы сусвет. І я гэта сцвярджаю пасля ўсяго 1 тыдня тут. Але свядомыя людзі кажуць, што асэнсаванне прыходзіць па вяртанні дамоў, а тое і пасля наступных вандровак. Ці, як трапна ( Read more... )

Сидя на красивом холме ( Read more... )

Я раней ніколі не задумвалася, якая розніца паміж цягнікамі, лакаматывамі, электрычкамі, паравозамі. А розніца насамрэч немаленькая, і я маю на ўвазе не толькі асновы машынабудаўніцтва ці гісторыю, а адчуванні. Магчыма, грук калёс не залежыць ад тыпу рухавіка, але клубы пары з вугальным пылам ў твар ствараюць адмысловую атмасферу дзяцінства.


( Read more... )

Я некалькі разоў збіралася пачаць пост пра Валію, маўляў, першыя ўражанні, але, пэўна, неабходна, каб прайшло колькі часу і вобразы ўлягліся ў галаве і пераўтварыліся ў нешта асэнсаванае. Інакш увесь пост апынуўся ў адно слова - прыгажосць! ;)


( Read more... )

Надвор'е сёння шалёнае. Раніцай сонца і да 26 цяпла, людзі ў майках і шортах загаралі на ледзь праклюнуўшайся траве. Па абедзе задубасіў лівень. Мабыць, палова Мічыгана вылілася! jk А цяпер вось тарнада. Прыгожа, я вам скажу. Маланкі зіхацяць на небе, як перагараючая лямпа ці наварочаная светамузыка. І гэта красацень час ад часу перарываецца сцяной ( Read more... )

У нас заўтра перадаюць 24°C і першую навальніцу. Вясна.

( мінулы тыдзень )

Не ведаю, як так атрымалася, але, пэўна, хоць адзін выбар у сваім жыцці я зрабіла правільны. Біяхімія, сапраўды, маё! Учора амаль усю ноч не спала - чытала артыкулы па біяхіміі II, глядзела лекцыі і адказвала на пытанні па біяхіміі вірусаў і г.д. Думала, што сёння на парах памру, бо мае складанейшыя класы ідуць адзін за адным. Але не, наадварот, ( Read more... )

Пабачыла ў фрэнд стужцы аналагічныя пасты сяброў і вырашала таксама заняцца падсумаваннем амаль мінулага года. Адразу скажу, год атрымаўся насычаным і незвычайным, поўным падзей, перамен, радасцяў і перажыванняў. Так што апошні раз адкрываю свой улюбёны зялёны эўразвязаўскі штодзённік у пошуку самых яркіх падзей, а таксама пазітыву, якога нам зараз ( Read more... )

У Вісконсіне нарэшце пачало халадаць. Не снег, канешне, але сонечных 17-20°С больш не будзе. У панядзелак, праўда, перадаюць 18°С, але без парасона не абыйсціся. Але я пра што? У гэтае не самае шыкоўнае, але любімае мной надвор'е захацелася мне патрапіць ва універсітэцкі корпус на Мічыгане. Месца тут, адразу скажу, шыкоўнае ( Read more... )