чытаю "Пољку" Гретковськой, акурат на словах "Купую квіток «Реквієм» Моцарта, ..." прылятае смска, жонка распавядае пра сына: стаіць перад люстэркам, лыбіцца ва ўсю шырыню свайго бяззубага рота і крыўляецца, мармыча сабе: "настаяшчый монстарт" • яна яго выпраўляе, ён упэўнены, што такое слова існуе • пасьля доўгіх дэбатаў, высьветлілася, што ён меў
(
Read more... )