Ну вось і ў маёй хаце.. Never say never.. Пасварыўся з сынам з-за палітыкі, з-за Трампа. Я ня тое, каб ягоны абаронца і прыхільнік, але, спадары левыя, прэзыдэнт абраны, то дайце працаваць. Якая-ж гэта, халера, дэмакратыя, калі вы патрабуеце яго скінуць. Зрэшты, сынок - прадукт тутэйшай школьнай (NY, значыць, таксама левай) адукацыі. Памятаю, у ( Read more... )

        На паўстанку трамваяў у Маскве

• Здравствуйте, товарищ, что Вы здесь делаете?
• Трамвай под’евреиваю.
• Что?
• Трамвай под’евреиваю, у нас ведь теперь нельзя сказать “под’жидаю”, а то в ГПУ попадешь.

Саюз Беларускіх Пісьменьнікаў прыраўнялі да дармаедаў. І кожны, напэўна, згадаў Бродзкага.

Быццам і робіць нейкі чалавек штосьці, і і ня самае горшае, а от бачыш: не беларускае (літаратура, гісторыя) яму важна, а сам ён у беларускім.

          Чытаў у цягніку кнігу, знаёміўся: Зоська Верас «Пакуль рука пяро трымае. Успаміны, лісты». 650 старонак успамінаў і лістоў, на кожнай - з паўтузіна імёнаў.
            І - кніга бяз іменнага паказьніка.
            Зноў і зноў згадваю словы свайго настаўніка, Фёдара Міхайлавіча Янкоўскага: як абыякі, то лепш ніякі.

В наши дни мальчику, который крикнул: - А король-то голый! - Было бы предъявлено обвинение как минимум в нарушении правил проведения митингов, а то и в оскорблении чувств верующих.

( Read more... )

Тумаш да Р. Жук-Грышкевіч (17 студзеня 1980): “У закранутых Табою ў Тваім лісьце справах паведамляю, што якраз сяньня спадарыня Яня Каханоўская мае выслаць для Н. Арсеньневай машынопіс успамінаў Ю. Дубейкаўскай для іх адрэдагаваньня. За тыдзень-другі машынопіс павінен быць у яе. Успаміны вымагаюць бясспрэчна ня толькі правапісных ды стылістычных ( Read more... )

( Read more... )

Вось цікава: у нашай літаратуры значна менш герояў, якія-б скончвалі жыцьцё самагубствам, як у расейскай. Гэта пра нешта кажа?