Щороку приїжджаючи сюди, опиняюся в місці, де зупинилося життя, а час триває собі далі. Опинившись у хаті, де шафи й серванти всихають зростом, стільці з диванами сутуляться й стискаються, стеля здається усе ближчою до моєї голови, а старе вапно укупі з фарбою поступаються павутині, іржі й плісняві, відчуваєш, що у Маркесовому магічному реалізмі
(
Read more... )