( Read more... )

Калісьці быў малады і гарачы, мяжу беларуска-латвійскую пераходзіў нелегальна... А цяпер вось "шанген" у пашпарце скончыўся і я ўжо невыязны...

Вельмі люблю лес. Не лесапасадкі, а сапраўдны лес, каб гушчары, балаціны, пагоркі, ручаіны, а месцамі і лесапавал, учынены чарговых ураганам. Менавіта такія гушчары і маем на поўнач ад Полацка. Пра Расоншчыну і казаць няма чаго - самы лясны раён краіны ( Read more... )

Сяджу працую за кампом. Часам, адрываюся ад працы. Кавы пап'ю, у вакно пагляджу... А вакно паўночнае і калі па простай лініі, то за 50 км ад майго вакна - мяжа з Расіяй. Пасьля апошніх навінаў з Крыму і Масквы, хочацца, каб было 500, а лепей - 5000 км адлегласьці ад "старэйшых братоў".

ПамежжаБальшак. Туман. Размытая карцінка…
Кірыліца ськідаецца ў лацінку
На прыдарожных шыльдах і рэкляме,
Наўкол - даліна, едзеш, нібы ў яме,
Дзе нават рэкі не малююць берагоў
Ні для тутэйшых, ні для іх багоў,
а проста працякаюць па нізіне.
Гамоніць “Racyja” ў машыне
ды прападае за наступнай павароткай,
яно ня дзіва - бо ланцуг кароткі
для ( Read more... )

( Read more... )

А памежны пераход можна перайсьці нагамі? Дыктафон і фоцік не сканфіскуюць, калі ў шортах, кедах і галава коратка стрыжаная? Бо нешта захацелася папіць крынічнай вады ў Латгаліі... 

Вось такі "памежны" анекдот пачуў.
Два беларусы-пагранцы прыехалі на мяжу, за ракой - Украіна. Адзін глядзеў у бінокль, глядзеў і кажа: бачу, вілкі стаяць і напісана: "Нех.й шастаць". Другі ўхапіў бінокль. "Эх ты, гэта ж іхні герб - трызубец і напісана: Нехай шчастить".

Ідэя з неўязднымі і невыязднымі неблагая. Але, як і заўсёды, рэалізацыя кульгае. Улады папрост дуркуюць замест таго, каб навесьці парадак і гармонію ў краіне. Дзеля гэтага трэба ўсіх невыяздных выпусьціць, куды яны там сабе хочуць, пасьля чаго зрабіць іх неўязднымі. З неўязднымі ж трэба зрабіць наадварот. За што? Усё яны латэнтныя гандляры зброяй і ( Read more... )

Ехалі на Верхнядзьвіншчыну ў экспедыцыю. Каманда ў бусе вясёла-узбуджаная ў прадчуваньні новых дарог, новых людзей, новых прыгод. Праехалі Залесьсе, чую, як нягучна мацюкнуўся шафёр - на дарозе даішнікі махаюць сваёй чароўнай палачкай, змушаюць спыніцца. Сталі на ўзбочыне. Да мікрааўтобуса вальяжна падыйшоў даішнік, а зь ім яшчэ два фацэта ў ( Read more... )