( Read more... )

Чым больш сівее мая галава, тым больш хочацца наведаць Эстонію, дзе ня быў ні воднага разу. Дзіўная ўзаемасувязь, але неяк так...

За вакном лупіць халодны дождж, а я мыю посуд. Струмень цёплай вады здымае нярвовае напружаньне, раздражненьне, супакойвае, настройвае на лёгкі роздум. Посуды накапілася, то можна не сьпяшацца і падумаць  пра штосьці цікавае. Гэтым разам падумаў пра Эстонію, эстонцаў і Талін. Дужа шкадую, што ў студэнцкія гады не хапіла адвагі залезьці ў вядомы ( Read more... )