Як жа я рада таму, што жыву. Таму, што я магу ўсміхацца сабе ў адлюстраванні аўтобуснага шкла, вяртаючыся з файр-шоў, якое мы шукалі, шукалі, шукалі і знайшлі. І знайшлі шмат добрых людзей. І "мыльные пузырі" "запраўлялі" Міхасёвым півам, і пасядзелі з
__lizard___ у "Радзівіле", успамінаючы і смеючыся...
Я рада, што мне 22 гады назад далі жыццё. Я рада да
(
Read more... )
Comments 9
або
вось бы УСЕ людзі былі такімі ж шчасьлівымі))))
Reply
Reply
я паспрабую захаваць гэты стан паболей. ён мне дапамагае.
а восень для мяне - час сезонных дэпрэсій, насамрэч. і мне часта бывае днём вельмі сумна, а вечарам - радасна...
Reply
(The comment has been removed)
Reply
Reply
і што не маеш магчымасць проста спыніцца і паглядзець вакол. магчыма, я не ведаю, што такое вайна, але і "містэр А не ведаю, што значыць мір".
Reply
"проста спыніцца і паглядзець вакол" вось у тым і фішка, што паглядзець вакол гэта ня толькі паглядзець на самога сябе й свае патрэбы.
Глядзела 99 франкаў, мне гэты пост нагадаў тую сакратаршу "мы так аццянулісь. я ф таком кайфе..."
п.с. я даўно не на сэсіі паміж іньшым.
Reply
Reply
Leave a comment