Вера

[siarhiejsalas]

Ад майго дому да царквы Cьвятога Дзьмітрыя Данскога 150 мэтраў. З аднога вакна я бачу толькі “армейскую” цэмэнтавую агароджу, пафарбаваную ў звычайную вохру. Зь іншага бачна і сама царква. Царква прыгожая, ладненькая, жоўценькая, зь зялёным купалам і залатым крыжам. Я ніколі ня быў у гэтай царкве. Бо мае стасункі зь верай нявызначаныя.

Хто я -

Comments

[cykera4ka]

Cпачуваю...)
Байкі тваіх бабуляў-дзядуляў зрабілі сваю справу)))

[siarhiejsalas]

Байкі былі толькі ад адной бабулі. Астатнія тэму веры ўвогуле не ўзьнімалі ) Але тое, што шмат закладаецца менавіта ў маленстве - факт. А спачуваць ня варта. Няма чаму асабліва спачуваць. Разьбяруся з часам

[cykera4ka]

Спачуваю я не таму, што чаму ты падумаў. А таму, што панарасказвалі твае бабулі....кшталту пра "сцыць зь неба")))

[siarhiejsalas]

А праўду казалі ці не? )

[zmicierbielapol]

Тыповейшая гісторыя пра тутэйшых людзей і веру. І хрысцянства толькі фармальнае, як азначэнне свайго чалавека, у адрозненні ад чужынцаў-іншаверцаў. Таму і цяжка зрабіць 150 м. Бо Данскі чужы, хоць і хрысціянін. А мне гэтыя царквушка зусім не падабаецца. Няма ў ёй тутэйшай прыгажосці. Уунтры не быў, толькі міма праходзіў. І жадання вялікага заходзіць няма.

Дарэчы, а зе гэтае П'явіч-возера?

[siarhiejsalas]

Таксама жаданьня няма. Чужое вельмі. Не ўспрымае мая сьвядомасьць.

А П'явіч-возера - пад Слонімам.

[zmicierbielapol]

Назоў класны) Пэўна ад п'явак пайшло.

[siarhiejsalas]

Так, ад п'явак )

[zarembiuk]

А ў мяне ўсё было наадварот. Усе маліліся і ў цэркву хадзілі, ды мяне з сёстрамі хрысцілі хаваючы ад камуністычнай улады. А кожны год 6 студзеня бабуля Алена зьбірала нас ў сябе. Пад абрус клалі сена, а на стале было 12 страваў. чакалі першую зорку і пачыналі сьвяткаваць.
Сёньня мы ізноўку зьбярэмся за сьвяточным сталом з 12 стравамі, куццёй, кісялём і іншымі традыцыйнымі блюдамі для Калядаў.
Чакаю першую зорку )

[zmicierbielapol]

тыповае паганства))) ці народнае хрысціянства, калі так больш падабаецца;)

[siarhiejsalas]

Ты ж - беластоцкі - у вас памацней традыцыі - каталіцтву супрацьстаялі

[cykera4ka]

+ 100)

[bielameta]

ой, у мяне сёньня тыя самыя мукі. у сям'і пытаньні веры ніколі не падымаліся, хаця і хрысьцілі і мяне і сястру па нараджэньні. ну да ў нас даўно бальшыня хрэсьціць дзяцей таму, што так трэба.
як Раство адзначаюць - у жыцьця ня бачыла, ну а кулічы на Пасху заўсёды былі - як ва ўсіх. а што за гэтым стаіць - каб мне хто калі тлумачыў. так і жыву.
а яшчэ цётка ў мяне ёсьць. упартая, аж жуць. дык яна некалі ўдарылася ў радыкальнае праваслаўе - хоць кол на галаве чашы, адна ў яе праўда. і сясьцёр маіх стрыечных гэтак жа выхавала. пасьля двух гадоў сумеснага жыцьця я зарубіла на носе, што радыкальнасьць - зло, тым больш у пытаньнях веры.
вось наматываю колы па кватэры, думаю і капаюся ў сабе - ну што я павінна адчуваць? дзе шавяльнуцца павінна? галаву зламаю, а так да мяне відаць і ня дойдзе. гэта альбо зь дзяцінства выхоўваецца, альбо с узростам само прыходзіць. у апошняе я пакуль ня веру.

[siarhiejsalas]

Хоць і іншая, але вельмі падобная на маю гісторыя. Магчыма, пойдзем, калі жыцьцё скруціць. Сам ня ведаю, але падобных сурпрызаў ад жыцьця не хацелася б...

[bielameta]

А ў мяне яшчэ бацька некалькі гадоў таму пачаў у царкву хадзіць. Ціха так, амаль што незаўважна. Зьбіраецца на вуліцу ў нядзелю, пытаюся "ты куды?" - "у царкву". Спачатку я была як мінімум зььдзіўленая. Але вось так у нядзелю зьбіраецца і ідзе. І ніякіх размоваў, выхаваньня і г.д. - кожны сам сабе..

[siarhiejsalas]

Цікава. Нешта ў чалавека на душы, значыць, робіцца...

[burbalka]

агітаваць не буду, але дзімтры данскі не быў бы супраць вашай нацыянальнай свядомасці. ён з татара-манголамі ваяваў, дый не было ў той час ніякай нацыянальнай свядомасці. русь ды русь. нічога благога ў русі той няма, то ж не расійская ж імперыя нават :)

а наконт страху - значыць рэлігійнае пачуццё ў вас прысутнічае. у нейкай форме. вядома, калі прыходзіш у царкву, а навокал усе чужыя, усе занятыя сваімі справамі, мітусяцца, нічога не зразумела, то і пачуваешся няўтульна. але рэлігійнае пачуццё ў вас безасабовае, гэта значыць, не звязанае з канкрэтнай асобай, а сэнс раства менавіта ў тым, што бог з абстракцыі далёкай стаў канкрэтным немаўляткам, каторае крычала, пісалася, і г.д. і якога клікалі ісусам.

[siarhiejsalas]

Дзякуй за цікавыя словы. Згодны, што сьвядомасьць раней была іншая. Але Данскі ўсё ж ня ў нашым нацыянальным пантэоне, а чужым - рускім. Ну неяк так мной успрымаецца.

Пра тое, што ўва мне сядзіць безасабовае рэлігійнае пачуьцё - таксама праўда. Далей за безасабовае ня йдзецца пакуль ніяк (

[burbalka]

данскі нават хацеў дачку за ягайлу выдаць :-) нармальны мужык, проста яго імперыя ўзяла ў якасці складовай часткі расейскага пантэону. аляксандру неўскаму дык і наогул не пашчасціла, быў ён нармальны наўгародскім князем, ні да якай расеі дачынення не меў, яго яшчэ і свае ж ганялі. а ноўгарад - гэта амаль нашыя.

яно такое, як слушна казала беламэта, лепей не нагнятаць рэлігійныя пачуцці, бо няшчырасць у гэтай "тонкай матэрыі" настолькі ж благая, як і ў каханні.

[siarhiejsalas]

Пасьля такіх тлумачэньняў ужо гатовы Данскога і Неўскага ў наш пантэон запісаць ;)

А пра няшчырасьць - у кропку.