Երեկոն անձրևոտ էր ու թաց:
Փողոցները - դատարկ, անաղմուկ:
Ու քամին էր անցնում սրընթաց
Ու տամուկ
Ու գիշերը իջնում էր մթին.
Երևում էին մութ հեռևում
Փողոցի կրակներն երերուն՝
Հանձնված ամոթին ու ստին:
Ու գնում էի ես համրընթաց,
Ինքս ինձ քո անունը ասում:
Հեռևում ինչ-որ մեկը խնդաց
Փողոցի անձրևոտ երազում:
(
Read more... )