Заўтра забіраю візу, у нядзелю ад'язджаю ў Варшаву на два тыдні. Ліхаманкава і безнадзейна падбіраю "хвост" татальна недаробленага макета на працы. Мне падаецца, што за час, што мяне не будзе, адбудзецца ўсё самае цікавае. Канцэрты, імпрэзы, яшчэ нешта. Вясна, нарэшце. Не чакаю ад'езду як цуду, салодкай прыгоды, як бывае перад адпачынкам. Можа таму
(
Read more... )
Comments 3
Reply
У маім выпадку звычайна абставіны нараджаюць адказнасць, але ўспрыманне сябе дарослай яны зусім не нараджаюць. Можа быць татальна не хапае ўпэўненасці
Reply
так слуушай, а может и не надо форсировать? есть же люди, которые сохраняют внутреннюю детскость до самой старости. и я не думаю, что это плохо. это, наоборот, талант - не у всех так получается.
во мне тоже есть кусочек детскости (но другой): меня тянет к куколкам, не наигралась в детстве. чувствую, буду забирать у Киры игрушки и сама цацкаться))
Reply
Leave a comment