Ніколі не вытрываю больш за тры дні пасіўнага адпачынку. А вось два - лёгка, нават, бывае, неабходна. Апошнім часам так замудохалася, што на вакацыях быццам у яму правалілася. Памятаю, мая бабуля, сялянка з-пад Талачына, называла гэты стан "як пяньку прадаўшы", то бок выканаўшы свой актуальны бізнэс-плян. Спала два дні, добра што сяброўкі час ад
(
Read more... )