Էն ժամանակ կարգ կար, կանոն կար․․․ օրինակ․ հասարակ զինւորն իրաւունք չուներ արքային սպանելու, ամէն մէկն իր տեղն ուներ: Իսկ հիմա, հիմա ամէն մի խեղկատակ իր «հեղինակավոր» կարծիքը կարող է յայտնել՝ քննադատելով Շեքսպիրին, Տոլստոյին․․․ կարծէս ոչ կարգ կայ, ոչ ձեւ կայ․․․ ինչ խօսք, ներքին կուլտուրան ու չափավորութիւնը գեղեցիկ բան է:
Երեւի նկատի ունեիք, որ ուզեր: Իսկ ինչ եք կարծում, ինչ է՞ր նա հատկապէս ուզում:
Comments 10
Reply
Իսկ հիմա, հիմա ամէն մի խեղկատակ իր «հեղինակավոր» կարծիքը կարող է յայտնել՝ քննադատելով Շեքսպիրին, Տոլստոյին․․․ կարծէս ոչ կարգ կայ, ոչ ձեւ կայ․․․ ինչ խօսք, ներքին կուլտուրան ու չափավորութիւնը գեղեցիկ բան է:
Երեւի նկատի ունեիք, որ ուզեր: Իսկ ինչ եք կարծում, ինչ է՞ր նա հատկապէս ուզում:
Reply
Reply
Reply
Ես հայերեն գիտեմ, ատի ինձ կօգնի անգլիերեն գրելու:
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment