Пабачыла выпадковы допіс у твітэры пра гэты фільм і адразу пайшла шукаць. Даўно думала глянуць, але ўсё не знаходзілася адпаведнага жадання. А сённяшняе надвор'е і самадчуваннне якраз паспрыялі ( Read more... )

Пра сваю калецыю анёлаў я даўным даўно пісала тут, яна невялічкая, а цяпер мы жывём з ёй у розных гарадах, а нават і краінах. Затое, кожны раз, вяртаючыся да дому, я ведаю, што на мяне там чакаюць мае анёлы, самага рознага паходжання і прафесіі ( Read more... )

Напаткала ўзгадку пра гэты фільм у твітэры і нешта пацягнула адшукаць і паглядзець ( Read more... )

Раней быў цэлы спісак прадуктаў, якія абавязкова купляліся пад час паездак у Польшчу. Бо на кожны дзень іх пад рукой не было. Здавалася, што яны не колі не надаядуць, яны ж такія смачныя. Асабліва пончыкі, любоў да іх проста не магла прамінуць. Цяпер амаль усё гэта можна купіць у склепе пад бокам, і яно раптам страціла сваю незвычайную цікавасць. А ( Read more... )

Сумна, што нельга перачытаць усе кнігі, якія напісаны, пераглядзець усе фільмы, якія створаны, наведаць усе месцы, якія хацеў бы. Як не стараешся - у тваё маленькае жыццё можа змясціцца толькі маленькі працэнцік з усяго таго, што існуе на зямлі. Мозг гэта разумее, тлумачыць і супакойваецца, але душа заўсёды хоча большага, і ад гэтага часам трошкі ( Read more... )

Адкрываць нешта новае можна кожную хвіліну, і змяняць свой пункт гледжання, таксама. Даўно ўжо чула пра тое, што Дзмітрыў Малікаў, якого я выключна памятаю як папвыканаўца, займаецца і больш сур'ёзнай музыкай. А толькі ўчора паслухала ўпершыню, альбом называецца "Панацэя", кожная мелодыя як лек ад сваёй хваробы, для кожнай апісанне свайго ( Read more... )

На гэтым этапе майго існавання - мая самая моцная мара, каб людзі ўсё ж такі навучыліся тэлепартавацца. Каб падарожжы на далёкія адлегласці перасталі займаць столькі гадзін і кіламетраў. Цікава, ці здарыцца такое калі-небудзь, і ці дажывем мы да гэтага. Дарогі, канешне, адно з самых рамантычных перажыванняў, гэтае своеасаблівае існаванне паза часам ( Read more... )

Другі год запар 1 верасня для мяне толькі пачатак восені, і гэта трошкі незвычайна, бо да гэтага, з 93 года, мая сацыяльная актыўнасць пачыналася менавіта ў гэты дзень - школа, універсітэт і праца. А цяпер усё інакш, і нават вучоба мая пачнецца толькі праз месяц :) Таму, я назіраю трошкі здалёк за тым, як знаёмыя ідуць у школы, універсітэты, ( Read more... )

Чалавекі, які маюць працу ў большасці выпадкаў адносяцца да выходных з цеплынёй, чакаюць іх нецярпліва і вельмі радуюцца ў пярэдадзень, і я не выключэнне :)
Гэта такое шчасце, калі ня трэба рана ўставаць, можна паваляцца і памарыць, можна нічога не рабіць, бо заслужыў. Мур. Праўда сумленне часам пачнае мучыць, таму прыйшлося прыбраць у пакоі, а ( Read more... )

Ёсць такія людзі, само існаванне якіх недзе на Зямлі цешыць, нават ня трэба жыць побач, проста важна, што яны ёсць. Але радасць гэтая становіцца яшчэ большая, калі ты ў гэтым іх існаванні можаш упэўніцца сам, і нават пальцам патыкаць.