Любі вяртацца да пачатку зноўку.
Рабіць памылкі й хадзіць па лязе босым.
Галоўнае - забыцца трэба проста,
Што ты вярнуўся да пачатку зноўку.
І колькі б не было балючых крокаў,
Раптоўна пазбаўляйся перакосу,
Бо ты вярнуўся да пачатку зноўку.
Рабіць памылкі й хадзіць па лязе босым.

Ты абудзіў ува мне надзею,
Даў мне крылы, адабраўшы сэрца.
Як я ўдзячна табе бясконца,
Што абудзіў ува мне надзею.
Ведаеш, ты безумоўна творца...
І я жадаю, каб гэта ты ведаў -
Ты абудзіў ува мне надзею
І даў крылы, адабраўшы сэрца.

Хачу пачуцце на выбух падобнае.
Такое, каб подых спыніўся адразу.
Чуешь, на меньшае я не згодная,
Меньшае стане мне абразай!

Ці магчыма было не закахацца
У цябе, уладар касмічных рытмаў?
У твае халодныя светлыя вочы?
Гэта ўсё мне самой падаецца дзіўным...

Увайшоў у мае думкі нахабна... без сораму...
Цябе выгнаць адтуль - пустыя спробы.
Ты падобны да лекаў у маім становішчы.
Прашу, не ператварайся ў хваробу!

Я прашу, не рабі мне балюча...
Калі ласка, толькі не зараз,
Калі ўсё падаецца дарэмным,
Калі неба закрылі хмары.

Я прашу, не рабі мне балюча,
Калі час пакідае крыўду.
Калі штораз часцей я бачу
Толькі забараняльныя шыльды

Я прашу, калі маешь ты літасць...
Я прашу з дрыготкім маленнем.
Я прашу, не рабі мне балюча.
Гэта стане маім збаўленнем.

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )