:)

[emieryka]

Верш спадара Валерыя Гапеева  http://vushasti.livejournal.com/  аб страхаваньні:
Быў у Пекле. Не прывабіў Рай -
Я б хацеў надоўга ў Вас застацца...
На ўсю ноч. І аж да рання хай -
Толькі б мне у Вас застрахавацца.
:)

Comments

[araty]

О, спадар Валер перакваліфікаваўся?:)

[emieryka]

Зь пісьменьніка ў паэты? Не. Ён цяпер і пісьменьнік, і паэт. Бачыце, які дабатворны ўплыў аказвае на чалавека страхаваньне :):)

[araty]

Мо і мне ў Вас застрахавацца? А якія гарантыі, што я змагу стаць празаікам?:)

[emieryka]

Вы хочаце пісаць пра заек? А пра якіх менавіта? І ці гэтая тэма яшчэ актуальная? :)
Вы ж пішаце добрыя вершы...
***
А застрахавацца ў мяне трэба абавязкова - хаця б дзеля таго, што я, напэўна, адзіны беларускамоўны страхавы агент у Менску...

[vushasti]

Так, мабыць, мне можна памарыць пра нейкія страховачныя зніжкі ад Вашай кампаніі, спадарыня?)

[emieryka]

Так! :)
Вы ў фэйсбуку бачылі? - я там Вам пра Рай напісала

[emieryka]

Хаця, я магу і тут пра яго напісаць:
Я ўсё ніяк не магу супакоіцца, што спадара Валерыя рай не прывабіў. Можа ён ня ў тым раю пабываў? Асабіста я лічу, што сапраўдны рай мусіць быць вось такім:
"Больш радасьці бывае на нябёсах аб адным грэшніку, які каецца... Цікавая праблема для багасловаў, якія паказваюць рай станам такой усезадаволенасьці, што становіцца немагчымым ніякае дапаўненьне. Я буду казаць аб небе, у якім Бог пакутуе, бачачы столькі нявінна перасьледуемых і столькі ваюючых паміж сабой ідыётаў, ці радуецца, бачачы як памнажаюцца справы любові, міласэрнасьці, згоды; як схіляюцца да зямлі сьвятыя, каб падтрымаць тых, хто змагаецца за любоў і справядлівасьць, як сьпяшаюцца анёлы суцешыць абражаных і пакінутых. І я прадастаўляю верыць у нерухомае, абыякавае неба тым, хто нічога не чакае."
Жан-Рэнэ Бушэ. Ідзі за мной. (Перакладзена з расейскай мовы.)
***
Ну а аб страхаваньні ён усё слушна напісаў :)

[vushasti]

Ды я адказаў там)
Рай - гэта ступень.
Пекла - адсутнасць ступені, небыццё, знікненне.
На гэта згодзен,
Іначай - не)