Я ўжо думала, што ня буду больш пісаць у ЖЖ. Бо калі пішаш, дык трэба яшчэ і чытаць, і ня толькі сваё, але і чужое, а ў мяне дрэнны зрок. І вось выйшла я раніцай на вуліцу, і неўзабаве сустрэлася з прыгожым сьвежапафарбаваным плотам, да якога яшчэ не пасьпеў прыкласьці сваю руку ніводзін мясцовы “літаратар”, і мне адразу ж захацелася напісаць свае
(
Read more... )