( Read more... )

Сёння разглядаў на галоўнай вуліцы аўтамабілі - мяне не цікавілі маркі,  цікавіў колер. У асноўным - смарагдава-зялёны. Цікава, што шкляныя пацеркі і напясці, знойдзеныя пры раскопах у Віцебску таксама гэткага ж колеру. Любяць віцябчане гэты колер, любяць падсвядома. У мяне нават фіранкі гэтага колеру ( Read more... )

У мяне была дзіцячая вера ў тое, што я раблю. На стале ляжаў белы аркуш і  чатыры тузіны рознакаляровых алоўкаў. Я маляваў беспрацоўных у Віцебску. Ішоў снег, па TV  паказвалі чорна-белы фільм. Жыццё касавока ўсміхалася мне акцёрам нямога кіно Чэстэрам Конклінам.

P.S. Беспрацоўныя на карціне атрымаліся касавокімі.

У левай кішэні была тысяча рублёў, у правай кішэні была тысяча рублёў. На тысячу з левай кішэні мы купілі салёнага пячэння, на тысячу з правай кішэні мы купілі шакаладных танцораў.
Сусветны крызіс расстае на нашых языках.

Бяздашнікі з'явіліся нечакана, як дзве грэнкі з тостэра - акурат, калі я наліваў эспрэса з кававай машыны. Яны прынеслі мне вялікія аркушы шэрага картону.
- Калі глядзець на плошчу з вашай майстэрні, яна падаецца блакітнай ад вялікай колькасці галубоў, - сказаў першы, не спадзяючыся на мой адказ.
Другі моўчкі разглядаў сябе ў люстры. Ён зняў вязаную ( Read more... )

Мне падабаецца разразаць шэры картон нажом, грунтаваць, адчуваць у пакоі пах ільнянога алею, а таксама, калі мадэль, схапіўшы нож, патрабуе выябаць яе на шэрым картоне. На вуліцы завея, цеплыня кававай машыны на дыване, выціраеш сурвэткай спустошаны пеніс, аголены змешваеш фарбы і засынаеш ад расслабухі. У снах - заснежаны краявід і блядска-белае ( Read more... )

2005 год. 31 снежня. Піцер з блакітна-свінцовых пацерак-вачэй. Станцыя метро "Петраградская ( Read more... )

Каляды. Снег на вежах касцёла св. Барбары ў Віцебску. Ляпанне незачыненых дзвярэй і крылаў анёлаў.  Афрыканец цалуе кітаянку - іерогліф ядлоўцу. Зэдлы. Апельсіны. Мармур. Цішыня.
Дом на вуліцы Полацкай. Цыбуля ў зацыраваных панчохах над печкай. Ускраіна, брэх сабак калядны і посвіст петардаў - рознакаляровыя зоркі - далёка да Віфлеема.

Зіма была бесснежнай ( Read more... )

КАІР, ШАГАЛ І ГАЛУБЫ

У паветры пахла карыцай і шакаладам. Фаці сядзеў на падушцы з зялёна-блакітнага аксаміту, паліў кальян і адрэшана пазіраў, як я кармлю галубоў
 -    Мне падабаецца Каір, - пазіраючы на цёплы, як спіна восліка, праспект, прамовіў я. На стале ляжаў альбом Шагала, куплены мною ў віцебскага букініста. - Прыгожая жанчына, апранутая ў ( Read more... )