23.12.2015. Прачытаўшы Адама Глобуса пра тое, што яго парадавала ў 2015 годзе, вырашыў і сам занатаваць сваё радаснае і сумнае.
1. Едучы ў родную вёску Пугачы, не абмінаў Ракаўскія могілкі, дзе спачываюць бацькі.
2. З Людмілай адведвалі пісьменнікаў, якія пахаваны на Кальварыі, на Вайсковых могілках і на Усходніх.
3. Адведаў Анатоля Сыса. Быў у ( Read more... )

25.10.2015. Дзесяць гадоў таму ў нашым раёне па вуліцы Волаха рабілі капітальны рамонт дамоў. Акрамя ўсяго ліквідоўвалі ў кватэрах воданагравальныя калонкі. У нашым доме і яшчэ ў некалькіх пенсіянеры і любіцелі выпіць выступілі супраць цэнтралізаванага водазабяспячэння: “Мы прывыклі да калонак! Мы хочам, каб і так далей было, як ёсць!”  І нам ( Read more... )

30.07.2015. З сястрой Валяй, яе мужам і дачкой Надзяй ездзілі ў Пугачы, каб пафарбаваць новы плот вакол нашай хаты. Выехалі дажджом, але са спадзяваннем, што ён перастане. Заехалі да бацькоў на ракаўскія могілкі. Побач з’явілася пару новых магіл. Пастаялі. Памаўчалі. Кожны пра сваё.
Дарога з Ракава да Пугачоў была заасфальтаваная недзе ў 1990 годзе ( Read more... )

15.06.2015. Горача. Ідзём з працы па праспекце Пераможцаў. Перад сабой у метрах дваццаці бачым, прылёгшы над фантанам, нейкі пасівелы даўгавалосы чалавек бярэ ваду, нібыта шэпчацца з ёй. “Так можа браць ваду толькі паэт ці бомж”-падумаў я, і праз міг чалавек падняўся з каленяў. Перад намі была з пачарнелым тварам жанчына, якая тут жа з пластыкавай ( Read more... )

11.06.2015. Часам слова “фэйсбук” гучыць, як ФСБ…

20.05.2015. Верасень 1976 года. Я з аднакурснікамі Мінскага архітэктурна-будаўнічага тэхнікума на практыцы ў Клецкім раёне. Жылі мы каля лесу пад наглядам дзвюх выкладчыц у вялікім, як казарма, цагляным адапавярховым будынку. Кожную раніцу нас развозілі па аб’ектах, а вечарам вярталі.  Я  клаў афальт у вёсцы Садовая, якая да саветаў мела назоў ( Read more... )

16.05.2015. Недаходзячы метраў сто да Музея Пятруся Броўкі, з Людай натрапілі на здымкі нейкага фільма. Навокал было сонечна. Кіношнікі здымалі праліўны дождж з ветрам і хлапца з дзяўчынай пад вялікім чорным парасонам. Гледзячы на будучы эпізод фільма, узгадаліся радкі: “Сонца свеціць, дождж ідзе. Хлапец дзеўку ў лес вядзе. Дзеўка кажа: “Не хачу!” ( Read more... )

9.05.2015. З сынам Максімам, сястрой Валяй і яе мужам Віцем, і іх дачкой Надзяй ездзілі ў Пугачы…

Па дарозе па вёсках ніякіх сцягоў, ніякіх плакатаў, якія б напаміналі пра сённяшняе свята, нідзе не бачылі. Сям-там людзі ў агародах, на сотках, а так ціха і сонечна…

Буслы ў буслянках стаяць, як моляцца…

У садах квітнеюць вішні і слівы. Яблыні ( Read more... )

28.03.2015. Прачнуўся ў пяць гадзін раніцы ад таго, што баліць галава. Да абеду змагаўся за сваё здароўе. Нічога не дапамагло. Пасля таго, як Люда пайшла ў горад, надумаў памяняць пашпарт, з якім ужо да мора не пусцяць. А да мора ж хочацца! Пайшоў у домакіраўніцтва, дзе даведаўся, што трэба пасведчанні аб маім нараджэнні і шлюбе. Вярнуўся дамоў. ( Read more... )

8.11.2014. Сёння сем гадоў як зусім не ўжываю напояў з градусамі. За гэты час прачытаў дзесяткі выказванняў у карысць таго, што трэба пакрыху выпіваць і толькі некалькі, што зусім не піць-гэта вельмі добра. За гэтыя сем гадоў памерла шмат знаёмых, якія пілі, як у бочку, і ні адзін, хто кінуў піць…