( Read more... )

Якая ноч - якая навальніца! Я ўжо бачыла, як гасьцінны шляхціц Завальня ставіць на вакно зыркую сьвечку, запрашаючы ў хату позьніх вандроўнікаў.
- У цябе ноўт каля вакна, - нешляхетна заўважае ён, кідаючы погляд на залітую буйнымі кроплямі тэхніку. Вось млін! І трэба ж забыцца на яго каля падваконьня! Але не бяда, трывалы Acer яшчэ й ня тое ( Read more... )

Заснаваны манастыр у 1380-ым годзе князем Лугвеніем-Сімяонам. Згодна з паданьнем, князь вярнуў сабе амаль страчаны зрок, амыўшы вочы ў крыніцы. А як стаў відушчым - загадаў пабудаваць на тым месцы манастыр з капліцай. Зараз комплекс уключае сабор, манастырскі корпус, царкву, званіцу, школу, капліцу, гаспадарчыя пабудовы і некалькі жылых дамоў. ( Read more... )

Вясковая крынічка. Самая чыстая, іскрыстая, прыемная ледзяная вадзічка.
Яна зьдзяйсьняе мары і стварае разнастайныя цуды - варта толькі папрасіць. Ведаю насамрэч.=)
Сапрадная каштоўнасьць, якой горад на жаль звычайна пазбаўлены.


( Read more... )

( Read more... )

Асацыятыўны шэраг пранумароўвае мейсцы. У залі робіцца душна, няёмка, няўтульна, цесна. Хтосьці крычыць і сьмяецца. Раптоўна б'ецца люстра. Аскепкі трапляюць мне ў мозг і горла, крышаць косткі прысутных, я бачу, перада мною - Босх і Заратустра. Еронька падносіць малюнак, бязважкасьць засмоктвае проста, я ў садзе зямных асалодаў... І нейкая пачвара ( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )