Назвы вёсак па дарозе з Полацка на Мінск, як назвы разьдзелаў кнігі, у кожным зь якіх вядзецца пра лясы, пагоркі, рэчкі, азёры, балацінкі, высокае і сонечнае (нізкае і змрочнае, летняе, восеньскае, зімовае ці веснавое) неба... Кнігу гэтую чытаў-перачытваў незьлічоную колькасьць разоў і магу цытаваць напамяць цэлымі ўрыўкамі: Тросна, Семянец, ( Read more... )

Выйшаў да крамы, каб набыць таго-сяго на рыбалку, і ўбачыў афішку з самазадаволеным фэйсам Г. Калдуна. Падумалася, што моўная спецыфіка нашых абшараў згуляла з братамі Калдунамі дурную гульню. Дзімка, дык той яшчэ зьмікіціў, што прадаваць сваё прозьвішча лацьвей у Расіі, дзе перад дзяўчаткамі-падшпаркамі можна красавацца ў вобразе дземанічаскава ( Read more... )

На абгортцы расійскай шакаладкі прачытаў, што зроблена яна фабрыкай "Волшебніца", якая месьціцца ў пасёлку Малахаўка Любярэцкага р-на на вуліцы Гаражнай. Ясная справа, купляць ня стаў. Бо чараўнікі ў гаражах водзяцца адмысловыя. Таямнічы мужчынскі сьвет гаражных калектываў, месцамі напаўкрымінальны (што для ўладаў, што для жанок), менш за ўсё ( Read more... )

 Ёсьць жаночыя імёны, прадстаўніцы якіх трапляюцца на жыцьцёвай дарозе вельмі часта. І наадварот. Ёсьць уладальніцы такіх імёнаў, зь якімі лёс перасякацца не дае. Параша, Сара, Гюльчатай, напрыклад...

Ідучы на залік, падумаў, што стаўлюся да студэнтаў абыякава. Іншая справа - людзі з іх ліку. Нетрафарэтныя, цікавыя сваёй адрознасьцю  і жыцьцёвай пазіцыяй. Іх менш, чым студэнтаў. Таму і памятаю іх імёны за ўсе 14 гадоў працы ва універсітэце ( Read more... )