Кажаш, што краіна наша невялікая? Памыляешся, братка. Вялікая ў нас краіна, і што не край - то звычай. Паехаў быў адноечы на Івацэвіччыну, да цешчы на госьці. Справа ўвосень была. Сабраліся па грыбы. У падлеску бачу чараду шыкоўных рыжыкаў. Пачынаю рэзаць, а цешча дзівіцца: У нас такія грыбы не бяруць ( Read more... )

Другая палова лістапада. Шэрань. Золь. Нават прыгажуні падурнелі з твару. Ці гэта асьвятленьне такое?

( Read more... )

Каму вожык, а мне сёньня з туману паказалася пярэстая, чорна-белая карова. Мы стаялі моўчкі і ўважліва разглядалі адзін аднаго, а недзе ля рэчкі, як за белай ватнай прасьціной, гукаў карову гаспадар...
Лёгкі лістападаўскі сюр,
як зь вялікімі дзіркамі сыр,
кружыць галаву ледзь чутным,
ледзь бачным
ледзь-ледзь...

Ну, калі хочаце, то забіце, але я не папраўны - прыгожыя ножкі ў чорных калготах (а можа панчохах?) забіраюць маю ўвагу. А дзевак у нагавіцах нават не разглядаю, хіба што штаны ў абліпку, ды попа фігурная.))))))))))))))))

Сябра падсеў на начную рыбалку. Ловіць на донку 1, 5 - 2 кілаграмовых ляшчоў і пра "драбнату грамаў на 300 - 400" узгадвае толькі ў кантэксьце расчараваньня.  Я змрочна слухаю па тэлефоне яго захопленыя аповяды, паралельна, згарнуўшы тэксты, тупа йграю ў "касынку" і, скончыўшы размову, іду лавіць вэнджаную скумбрыю ў лядоўні ( Read more... )