Аднойчы Сьвінка была гусарам.
Яна піла шампанскае ў буянай кампаніі й змагалася з Напалеонам.
Яна зьнішчала ягоныя часткі адну за адной.
“Сьвінка, - спыталі гаспадары, - “Хочаш яшчэ кавалачак?”.
“Не адмоўлюся”, - ікнула Сьвінка й працягнула пустую талерку.

( Read more... )

Аднойчы Сьвінка была дэтэктывам, і разам са сваім сябрам Катом Ватсанам расследвала справу аб таямнічым зьнікненьні труфеляў.
Яна абрыла пятаком увесь горад, апытала сотні людзей, учыніла пагоню, страляніну й знайшла злодзея.
“Сьвінка, як вашыя посьпехі?”, - спытаў у яе па тэлефоне замоўца.
“Усё цудоўна, - адказала Сьвінка, прыцмокваючы.
“Калі я змагу ( Read more... )

Аднойчы Сьвінка вырашыла стаць бардам.
Яна расклала вогнішча, апранула тоўсты швэдар і ўзяла гітару.
“Мілая мая, - засьпявала Сьвінка, - сонейка лясное, дзе, у якіх краях…”.
“Сьвінка, ты з глузду зьехала - вогнішча на гаўбцы паліць!” - закрычаў Кот і пабег за вогнетушыцелям.
“Па тэхнічных прычынах канцэрт адмяняецца”, - абвесьціла Сьвінка й пайшла ( Read more... )

Аднойчы Сьвінка была журналістам.
Ёй патэлефанаваў рэдактар Вельмі Моднага Часопіса й папрасіў  напісаць Гісторыю стварэньня труфельнай  індустрыі.
"У цябе ёсьць 6 старонак, трэба штосьці грандыёзнае", - напісаў ён у заданьні.
Сьвінка села за працу, пагартала архівы, апытала некалькіх удзельнікаў зараджэньня галіны, узгадала, што з труфелямі ( Read more... )

Аднойчы Сьвінка працавала менеджэрам па продажы.
“Сьвінка, напішы мне эсэ на пару абзацаў, чаму кліенты павінны набыць менавіта ГЭТА, менавіта зараз і менавіта ў цябе”, - даручыў ёй начальнік.
Сьвінка села набіраць.
Яна напісала шмат разумных маркетынгавых пасажаў аб індывідуальным падыходзе да кліента, вартасьцях прадукта й дабразычлівасьці й ( Read more... )

Аднойчы Сьвінка была сьвятаром..
Яна сядзела ў спавядальні й слухала споведзь.
“Сьвяты айцец, - казала маленькае пухнатае стварэньне за вакенцам, - я грэшнае”.
“Працягвай, дзіця маё”, - адказала Сьвінка.
“Учора ўвечары  хуліганы напалі на мяне, забралі ў мяне тэлефон, грошы й дакуманты. Зараз гнеў авалодаў мной”, - сказаў зьвярок.
“Я дам табе параду, - ( Read more... )

Аднойчы Сьвінка гуляла ў футбол.
Яна забіла два галы ў сваю браму, ударыла галавою абаронцу чужой каманды, атрымала чырвоную картку й пабілася з судзьдзём.
Пасьля другога тайму Сьвінка зачынілася ў шафцы ў раздзявальні.
“Сьвінка, ты чаго?”, - спыталі яе іншыя гульцы.
“Цсссс! Хаваюся ад народнай любові!”, - адказала Сьвінка й зачынілася знутры на ключ.

( Read more... )

Аднойчы Сьвінка была антраполягам.
Яна выступала з дакладам на антрапалягічнай канферэнцыі сьвінак.
“Людзі, - чытала Сьвінка, - гэта істоты без шчаціны, пятачка й капытоў. Пры гэтым яны маюць шмат агульнага з намі, бо ў залежнасьці ад асабістых характарыстык іх можна падзяліць на два клясы - сьвіньні й сьвінкі”.
Сьвінкі-навукоўцы ў аўдыторыі згодна ( Read more... )

Аднойчы Сьвінка працавала стрыптызёркай.
Яна хадзіла па сцэне, апранутая ў строй і капялюш, і махала хвосьцікам.
"Сьвінка, - запытваліся ў яе сябры, - а чаму ты не распранаешся? Ты ж стрыптызёрка!".
"Вы што! - абуралася ў адказ Сьвінка. - Гэта ж непрыстойна!"

( Read more... )

Аднойчы Сьвінка была гіпнатызёрам.
Яна ўзяла маятнік і ўвяла медыюма ў транс.
"Вы расслаблены, па целе расьцякаецца прыемнае цяпло", - казала Сьвінка мяккім грудным голасам.
Гледзячы ў затуманеныя вочы медыюма, яна вырашыла, што час пачынаць.
"Значыцца так", - рашуча сказала Сьвінка, - "Калі вы прачнецеся, вы больш ня будзеце...".
Яна набрала ў лёгкія ( Read more... )