Sənə bir daş atar yerindən duran,
Səni sevdiklərin daş-qalaq eylər.
Bir əlində daş var, birində Quran,
Daş atan bilirmi nə günah eylər?!
Silərsən gözündən axan yaşları,
Öpüb-əzizlərsən sən o daşları.
Deyərsən: “Sağ olun, Qan qardaşlarım,
Məni təzə daşa kim qonaq eylər?!”
Hər daş özü boyda köz olub yanar,
Cana damğa kimi basılıb yanar,
Qanlı yaraların qızarıb
(
Read more... )