Атрымала свой колер ад volka_z_bolkava і трохі разгубілася. Ну, падабаюцца мне карычневыя сумкі і абутак. І што? Адным словам, прыйшлося трохі напружыць памяць і падумаць.

1. Пра дзяцінства
У дзяцінстве была ў мяне цёмна-карычневая трыкатажная сукенка з каляровымі палоскамі ўнізе. І я яе проста ненавідзела! Нават памятаю адзін ранак, калі я проста рыдала ад таго, ( Read more... )

Нешта я не памятаю, каб баба Ганна саромелася свайго ўзросту. Яна заўсёды нават дадавала год. Напрыклад, споўнілася 74, - адразу пачынала казаць, што ёй 75-ты. І з кожным новым годам пры размове пра ўзрост з гонарам называла свой. А вось 90 ёй нешта не падабаецца. Не памятае і не верыць.
Яна адчувае сябе на 87.

У маёй бабулі новая фішка: яна вырывае гузікі (і распорвае адзенне). Пазаўчора адарвала тры. Я прышыла. Але не прайшло і гадзіны, як я ўжо трымала ў руках чатыры. І так як ёй было цяжкавата адарваць самастойна я ж пастаралася, яна знайшла ў стале ручку ( Read more... )

А недзе на Століншчыне сёння святок...

( Read more... )

Працы дома было шмат, але асноўная - гэта...
( Фота )

( Read more... )

Бабуля гэтым летам як і мінулым часта называе мяне дочэчкой. Калі ж тлумачу ёй, што я не дачка, а ўнука, чую ў адказ, што я я, а не бабуля яшчэ вельмі маладая, каб быць унукай.
Мінулым летам яна мяне перыядычна і цётухнай называла. Відаць, старэю...   

30 ліпеня, на 18-годдзе майго старэйшага пляменніка я зноў стала цёткай! У восьмы раз! Праўда, усе пляменнікі і пляменніцы - стрыечныя.

З'ездзіла дамой і прывезла усяго такога смачненькага і карыснага.
( Далей )