Пра работу (мары і рэальнасць)
Я старалася, чэсна старалася і... перастаралася. Сёння раніцай зразумела, што фізічна не змагу працаваць у патрэбным тэмпе. Цяперашняй маёй моцы хопіць на некалькі званкоў, далей просто вырубяцца рукі і шыя. Яны і цяпер млявыя нейкія... А я ж ужо прывязалася да гэтых інжэнераў па ахове труда ды іншых таварышаў з якімі кантактавала ўвесь мінулы тыдзень. У мяне на сёння шмат званкоў запланавана, эх-хехех.
Такім чынам, пасыпаючы галаву попелам, прызналася ў сваёй няздольнасці да працы спадарыне, што мяне курыравала ўвесь гэты час. У адказ атрымала прапанову працаваць ў падыходзячым мне рэжыме, т.б. на 2-4 гадзіны ў дзень.
Такім чынам, пасыпаючы галаву попелам, прызналася ў сваёй няздольнасці да працы спадарыне, што мяне курыравала ўвесь гэты час. У адказ атрымала прапанову працаваць ў падыходзячым мне рэжыме, т.б. на 2-4 гадзіны ў дзень.