З Лімы ўтраіх з Вераснем і Калюнем мы накіраваліся ў Куска. А з яго - рукою падаць да возера Ціцікака на мяжы з Балівіяю. У Куска вядуць прынамсі дзве дарогі. Адна з іх праз Наска, дзе у асноўным ездзяць усе турысты. Другая, праз малавядомы гарадок Аякуча. Нам, вядома, па апошняй. Да таго ж, казалі, што на дарозе з Наска цяпер, у турыстычны сезон, ( Read more... )

Мы паехалі ва Уарас - гарадок у перуанскіх Андах. Пра гэтае месца мы не ведалі нічога, але ратавацца ад бруднага пабярэжжа дзесьці трэба было, і мы накіраваліся ўглыб краіны.

Тое, што мы едзем ў правільным накірунку, стала ясна, калі нас падабраў старэнькі грузавік і кіроўца пасадзіў чатырох белых “грынгаў” (нас так называюць ужо 5 месяцаў, ( Read more... )

Чым бліжэй да мяжы з Перу, тым горшым станавіўся Эквадор. Кошты на ежу ўзраслі ўдвая, кіроўцы аўто сталі прасіць грошай за аўтаспын. У кіламетрах 50 ад мяжы пераначавалі на ваенным блок-посце. І толькі калі ўехалі ў Перу, зразумелі, для чаго пасярод пустэлі ў Эквадоры стаялі жаўнеры з аўтаматамі.


( Read more... )