Па нейкай выпадковасці я да гэтага часу не распавяла пра чароўны горад Бруге, што ў Бельгіі.
І, хаця, апасля фільму "Залечь на дно в Брюгге" (http://www.kinopoisk.ru/film/276295/) горад стаў вельмі вядомым, турыстычным і папсовым, тым не менш ён усё так жа вельмі цікавы і клёвы для падарожжаў. Вы толькі загугліце і адразу пабачыце столькі ( Read more... )

З чаго пачынаецца наша Бельгія? З Брусэля, Атоміума, шакаладу і "маленькага хлопчыка". Якім чынам мы вырашылі завітаць у Брусэль ні я, ні Ігар ужо не памятаем, гэта адбылося вельмі проста, па прынцыпу нашага любімага адказу на занятках па шведскай мове "varför inte" ("чаму б не"). Так мы прыляцелі з сонечнай Барселоны ў дажджлівы Брусэль ( Read more... )

( Read more... )

( Read more... )

 Ізноў прыйшоў час распавесці пра яшчэ нераспаведзеную частку нашага самага буйнога на сённяшні дзень падарожжа. Такім чынам, апасля дзіўнага горада Фігераса ў падарожжы былі запланаваны горы-горы-горы. Прычым пра маршрут я загадзя не ведала, дзякуй богу. Маршрут быў прыблізна наступным: валізы мы пакідаем на вакзале ў Фігерасе, з Фігераса на ( Read more... )

Нарэшце я распавяду пра каталонскі горад Фігерас. Калісьці даўно, яшчэ ў школе, мяне зацікавіла кніга-мемуары "Дзённік аднаго генія", паводле запісаў спадара Сальвадора з яе характэрнымі:
"Каждое утро при пробуждении я испытываю высочайшее наслаждение, в котором лишь сегодня впервые отдаю себе отчет: это наслаждение быть Сальвадором Дали, и в ( Read more... )

Што патрэбна мне для шчасця і спакою ў падарожжы? Правільна - мора. Для майго спакойнага шчасця часам дастаткова толькі яго наяўнасці, прычым няважна цёплаё яно ці паўночнае. І, канешне, наяўнасці мяне на беразе. Гэта своеасаблівае адчуванне спакою, шчырага перад сабой ( Read more... )

Наш грандыёзны план па пакарэньні Рыму павінен быў пачынацца з самага раньняга ранку, але ў апартаментах, прапітаных духам гэтага горада было так чароўна, што проста не хацелася сыходзіць, сьпяваючы чамусьці "Buona sera, buona sera seniorina, buona sera, seniorina, ciao ciao", мы хадзілі па пакоі і былі слоў ( Read more... )

Пералёт у Рым падаваўся доўгім, бо ён быў вельмі чаканы. У гэты горад я была ўлюбёная яшчэ ў працэсе падрыхтоўкі да нашага падарожжа, таму яшчэ так складана было вытрываць дзьве бясконцыя гадзіны ў самалёце. Як хацелася падхапіць і захаваць гэтае адчуваньне, калі апасьля доўгага часу дома ты ізноў у дарозе, ды шчэ ў якой - праз аблокі, у Еўропу. І ( Read more... )

Марудна-павольна, але дакладна я дайду да таго, каб распавесьці пра наша шалёнае падарожжа, якое распачалося 13 верасьня, і, падаецца, што мы яшчэ там (але не). Чатыры пералёты, доўгія чыгуначныя пераезды, бязьмерная колькасьць кіламетраў, што мы прайшлі пешшу і такая ж колькасьць эмоцый і прыгод.  Безумоўна, цуд усяго падарожжа быў і ў тым, што ( Read more... )